Mucize beklerken
Asgari ücretle insanca yaşama mucizesini gerçekleştiren, elbette, üretmeden demokrasiye, el kesesiyle refaha ulaşmak ve borcu borçla çevirmek mucizesini de gerçekleştirebilir.
Asgari (en düşük) ar ve hayâ duygusundan yoksun, asgari ücret görüşmeleri olayını izliyor musunuz? İzliyorsanız eğer, yüzünüz gülmekten mi buruşuyor, yoksa tiksintiden mi? Son sözü hükümet temsilcisinin söyleyeceği “müzakere(!)”nin en ilgi çekici yanının, en işçiden yana teklifin kabul edilmesi halinde bile “insan haysiyetine yaraşır” bir çözüme ulaşılmış olunmayacak olmasıdır. Kapitalizm “insan haysiyetine yaraşır ücret” kavramını artık içini boşaltarak anlamsızlaştırmıştır. Çalışanların çoğunluğuna uygulandığına göre, artık fiiliyatta neredeyse “ortalama ücret” olmuş olan asgari ücret tartışmaları bana her yıl “dalga boyu geçmiş, ha bir karış, ha bin karış” deyişini anımsatır. Öyle ya, hangi teklif kabul edilirse edilsin, ücretli için dalga zaten boyu aşmıştır. Onun aldığı ücret ile yaşaması bir mucizeyi gerektirir. Tıpkı, borcu borçla çeviren Türkiye’nin ekonomisinin ayakta durdurulabilmesi gibi...
