Erdoğan size soracaktı sanki 'Ne yapmalıyım?' diye

Kendilerini ne kadar ciddiye alıyorlarmış. İnanamıyorum. Gerçekten psikolojik bir durum olmalı. Bu kadar tantana arasında kendilerine pay çıkartmaya, hatta ileri-geri konuşmaya başladılar ya.

Derdim bir isimle değil. Derdim, bir kişilik yapısıyla. Bunun ortaya çıkış ve yansıtılış biçimiyle. Biraz anlatınca, siz de “Şuna benziyor” veya “Bunu andırıyor” diyeceksiniz mutlaka. Ama inanın sadece bir tek kişiyi kastetmiyorum. Yoksa yaz yaz bitmezler. Çünkü o kadar çoklar ki.

Öncelikle narsist kişilik özellikleri göstermelisiniz. Kendinizi yere göğe koyamamalısınız. Lafınızın üzerine laf, bokunuzun üzerine bok edilmemeli. Sonra uçmaya-kaçmaya başlamalısınız. Elinize geçerse bir sütunda, olmadı bir haber sitesinde, o da olmadı Twitter’da. Hiç birini yapmazsanız blog açarsınız.

En uygunu, sizden hiç bir şey istemeyen, belki varlığınızdan bile haberdar olmayan, aslında size hiç de ihtiyacı bulunmayan  “Lider”i savunmaya başlamaktır. O kadar çok ve keskin laflar edersiniz ki bir süre sonra “O”na rağmen onu savunuyor durumuna gelirsiniz. Çünkü narsist olduğunuzun ip uçları ortaya çıkmaya başlamıştır mutlaka. Methiyeler düzdüğünüz kişinin karar alma sürecinde neler çektiğini bilmeden, neleri dikkate aldığını düşünmeden kimi uygulamalarını bile eleştirebilirsiniz. O kadar çok onu seviyorsunuzdur ki, bazı şeyler yapmaya hakkı yoktur adeta.  

‘Lider’in hâlâ sizden haberi yoktur. Ama olsun. Hafiften bir etki alanı oluşturursunuz. Derdiniz dikkat çekmektir. Çekersiniz.