Kuyruğunu ısıran kafası kesik yılan

İnternette gezinirken gördüm. Olağanüstü bir durum. Şöyle bir görüntü düşünün: Kocaman bir yılan. Kafası kesilmiş. Yaklaşık bir karış falan. Geride ise devasa bir gövde. Fakat kafa şartlanmış ağız açık, dişler görünüyor. Isıracak birşey arıyor. Saldırıyor. Derken ilk gördüğü şeyi ısırıyor. Kendi kuyruğu. Vücudu saldırıya uğradığının farkında. Kurtulmak için çırpınıyor. Kendisine saldıranın, üç dakika öncesine kadar birlikte olduğu baş olduğunu bilmiyor. Kesik kafa ısırıyor ama o da ısırdığının kendi vücudu olduğunu fark etmiyor. Sonunda iki tarafta ölüyor.

İşte aynen PKK’nın durumu bu. Isırdığı vücut kendi vücudu. Isıran kendi kafası. Aslında ikisi de ölü. Reflekslerle yaşıyormuş gibi duruyorlar. Ama kısa bir sürede ‘hiç’ olacaklar.

Son çareleri büyük kentler

Anlaşıldı ki, PKK zemin kaybettiğinin çok açık bir şekilde farkında. Stratejisi çöktü. “Alan hakimiyeti” dediler, beceremediler, “Şehir işgali” dediler, ağır yenilgi aldılar. Binlerce militanlarını ortada bıraktılar. “Olmadı bari karakollara saldıralım” diye düşündüler, ellerine yüzlerine bulaştırdılar. “Sınır dışında, Suriye’de otonom bölge kuralım” derdindeydiler, Türkiye müsaade etmedi. Şimdi son çare büyük kentlerde katliam yapmaya yöneldiler.

Örgütte açıkça bir strateji değişikliği görülüyor. 40 yıldır insan öldüren bu örgüt, ‘neden şimdi büyük kentlere yöneldi’ diye düşünmek lazım. Çünkü 40 yıldır uyguladığı stratejisi yerle bir. Belli ki hakimiyet kurmaya çalıştıkları alanlarda ağır yenilgi alıyorlar. Bunu örtmek için de her manyağın yaptığını yapıyorlar: “Bomba patlatıyorlar” 

Türkiye bu işi bitirmek zorunda. Hem de anladıkları dilde. Başka yolu yok. Karşımızda gözü dönmüş bir örgüt var. Ankara’da otobüs durağında bomba patlatarak katliam yapan, İstanbul’da maç çıkışında bunu tekrar eden. Yüzlerce-binlerce kişinin kanı elinde olan bir örgüt.

Bilmiyorlar mı?

* Ne kadar isteseler de kitlesel bir iç çatışma yaşatamayacaklarını?

* Türklerle, Kürtlerin birbirine girmeyeceğini.