Prof Mehmet Görmez’in asıl ‘suçu...’

Miraç Kandili’ni idrak ettiğimiz 15 Mayıs Cuma günü Kudüs’ten akan görüntüleri izlediğimde, “işte, asıl neden bu” dedim. Kendini birden seçim sürecinin siyasi tartışmaları içinde bulan Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Mehmet Görmez, Mescid-i Aksa’nın minberinden camiyi dolduran binlerce Filistinli Müslümana Cuma hutbesi verip, namaz kıldırıyordu!..

Hutbesinde, Osmanlı’nın 1917’de Kudüs’ten çekilmesinden sonra başlayan İngiliz hakimiyeti ve nihayetinde İsrail’in 1967 yılında Kudüs’ü işgal etmesiyle yaşanılan “zulüm” dönemine değiniyordu.

Cumhuriyet tarihinde Kudüs’e ayak basan ilk Diyanet İşleri Başkanı’ydı ve oraya Filistin Din İşleri ve Evkaf Bakanı Şeyh Yusuf Edais’in davetiyle gitmişti ama Cuma namazına durduğunda, Ramallah başta, Filistin toprakları ve mülteci kamplarında Nekbe Günü protestoları başlamıştı. Nekbe, yani “büyük felaket” Günü, İsrail’in yaklaşık bir milyon Filistinli’yi 1948 yılında sürgüne göndermesini anmak için her yıl 15 Mayıs’ta protestolarla anılıyor.

Prof. Dr. Görmez’in bir makam aracı nedeniyle hedefe oturtulmasına gerekçe olarak, Pensilvanya’dan gelen bazı ricalara karşı koyması gösterilmişti, ama ortaya çıkan tablo, asıl rahatsızlığın İsrail’den kaynaklandığını gösteriyordu. Diyanet İşleri Başkanı, İsrail nezdindeki “suçunu” biraz daha derinleştirdi, Gazze’ye gitti, yanmış-yıkılmış Şucaiye bölgesinde gözyaşlarına zor hakim olarak şunları söylüyordu: “Gördüğümüz bu manzara, yıkılmış evler, harabeye dönmüş yuvalar, insanoğlunun ne kadar acımasız, ne kadar vahşi olabileceğini gösteriyor. Tabi burada sadece Gazze’ye değil, bütün bölgede barışın ve huzurun egemen olmasını diliyorum.”