Adaletin bu mu?!

"Adaletin bu mu dünya!" diyor Ali Ercan... Kendisi de okuyor. Selda Bağcan'ın da, Edip Akbayram'ın da, başkalarının sazında ve dilinde... Şu zamanda mahpushanelerde en çok okunan türkü herhâlde:

"Güvenemem servetime malıma / Ümidim yok bugün ile yarına / Toprak beni de basacak bağrına / Adaletin bu mu dünya // Ne yar verdin ne mal dünya /  Kötülerinsin sen dünya / İyileri öldüren dünya..."

Adlî yıl açıldı. Yine söz "adalet" üzerine...

Yargıtay Başkanı, 35 sayfalık bir metin hazırlıyor. Kendisinden beklenmedik bir şey yapıyor... "Kuvvetler ayrılığı"nı vurguluyor. Rejimin değiştiğini, kuvvetler ayrılığının artık olmadığını, "Partili Tek Adam" yönetimine geçildiğini, tipik bir Orta Doğu ülkesine dönüştüğümüzü, hatta Saddam'ın, Kaddafi'nin, Hafız Esad'ın rejimlerinin bile gerisine düştüğümüzü, Sisi ile yarıştığımızı bile bile "kuvvetler ayrılığı"nı vurguluyor. Bravo!

Reis'le "tanışıklıkları" ta belediye başkanlığı döneminde başlayan, Rize'de elinde makas birlikte çay toplayan Yargıtay Başkanı'ndan bu "kuvvetler ayrılığı" vurgusunu açıkçası beklemiyordum!

"Cesarete bakın siz!.. Yürek mi yemiş ne!" dersiniz:

"Demokrasi ve hukukun üstünlüğü ile insan hakları, ancak kuvvetler ayrılığı ilkesinin uygulandığı yönetim sistemlerinde gerçek anlamına kavuşabilir. / Kuvvetler ayrılığı ilkesi, demokrasinin, hukuk devletinin ve insan haklarının en önemli teminatıdır."

Bu cümleler, kürsüde cesaretini toplayıp okuyamasa bile, kitapçıkta var.

"Kuvvetler ayrılığı olmadığını Yargıtay Başkanı bilmiyor mu? Gerçekten bir mesaj mı vermek istiyor da bu satırları konuşma metnine koyuyor?" diye sorabilirsiniz. Benim nazarımda mesaj veriyor.