AYM'nin edebiyatçıları

M. Halistin Kukul, Mehmet Çınarlı'nın (1925-1999) kendisine gönderdiği bir mektubu yayınlayınca hatırladım. Çınarlı, Anayasa Mahkemesi üyesi idi. Deprem, 17 Ağustos 1999'da onu bu dünyadan göçürdü.

Çınarlı, hukukçu değildi; Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni bitirmişti. (PKK propagandasını "fikir hürriyeti" sayan Karar gazetesinin "saygın" yazarları, Zühtü ve avenesinin PKK ile mücadele eden güvenlik güçlerimizi suçladığı 1128 imzalı bildiriyi aklamasını kınayan 1071 kişi arasında "saygın" hukukçu olmadığı için pek sevinçliler. "Saygın" ne demekse! Bir kısmı hürmete layık, bir kısmı hürmete layık olmayan mı? Hukukçu, bilgisi ve ilmiyle temayüz eder. Tanınmış olmak da ölçü değildir. Biri frapan bir laf eder tanınmış olur. Bunlara "saygın" sıfatını nasıl vereceğiz?!

Çınarlı'nın, Yeni Türk Edebiyatı'nda ayrı bir yeri vardır. Bir zamanlar sıkı takip ettiğimiz "ekol" olmuş Hisar dergisinin kurucularından ve asıl yükü taşıyanlarındandı.

Çınarlı'nın "Gerçek Hayali Açtı" sevdiğim bir şiiridir. İzninizle buraya alacağım:

"Gerçek hayali aştı, ufuklar uzak değil / En olmaz isteklere uzanmak yasak değil. // Uçuyor rüzgâr gibi altımdaki küheylân / Ne kadar dizginlesem yavaşlayacak değil. // Artık yaratan sensin havamı, iklimimi / Buzların soğuğu yok, alevler sıcak değil. // Gül yaprağına döndü tekmesi düşmanların / Sunulan zehir değil, saplanan bıçak değil. // Öyle bir boşandım ki çöle benzer ömrüme / Bir Nuh tufanı oldu, sel değil, sağnak değil."

Mehmet Çınarlı, daha Anayasa Mahkemesi üyesi değilken, 1969'da "Gül yaprağına döndü tekmesi düşmanların" diyor.