İslâmcılık-Slogancılık

Dinî sloganların atılmaması gerektiğini kaç defa yazdım. "Din slogan değildir!" başlıklı yazımdan:

"Din; tefekkürdür, tevekküldür, sabırdır; bir yönüyle akıldır. Slogan dini öğretmez; insanı ürkütür, kaçırır. Çünkü slogan akla hitap etmiyor. O sloganları atanların sonra neler yaptıklarını görüyoruz... İnsanları doğruyorlar, ateşe atıyorlar, cayır cayır yakıyorlar. / Siz çocuklara slogan attırarak, IŞİD'lere, Talibanlara, daha ne kadar kanlı örgüt varsa hepsine militan yetiştirdiğinizin farkında mısınız?!" (Yeniçağ, 15 Aralık 2016).

Bu yazının sonunu şöyle bağladım:

"İslâmda tebliğ esastır. Hiç düşündünüz mü, nasıl bir tebliğ? (…) Hz. Peygamber'in tebliğ usulleri incelendiği zaman sabır, tevazu, tolerans, yumuşak davranma, zamana yayma (Kur'ân-ı Kerîm'in 23 yılda indirildiğini dikkate alınız.), kendisini hesaba çekme... başta gelen hususlar olduğunu görürsünüz. / Şimdi ise, sloganla, korkutmayla, fasit daire içine sokmayla din anlatılmış oluyor!"

Yukarıdaki satırları yazdığımda daha "Referandumda Tek Adam'a oyunu vermezsen farzı yerine getirmiş olmazsın",  "Oy vermeyen kâfirle beraberdir!" sapkınlıkları dinin rüknü gösterilmemişti. (Ah H. Karaman ve gibileri! Allah korkunuz var mı sizin!)

Eski İstanbul Müftüsü Prof. Dr. Mustafa Çağrıcı, "Tekbir" başlıklı yazısında dinî kavramların sloganlaştırılmasına karşı çıkıyor:

 "'Allah, Bismillah, Allâhu ekber, sübhanallah' gibi dinî isim ve tabirlerin okunmasına İslâm kültüründe zikir ve dua denir. (...) Kur'ân-ı Kerîm'de 'Rabbinizi, tazarru ile (yani tevazu ve yakarışla), sessizce anın' buyurulur. Bu sebeple bir Müslüman, bu tür kutsal isimleri ve tabirleri daima edeple, huşu ile, ibadet niyetiyle; sevabını, hayır ve bereketini Allah'tan umarak zikreder, dinimiz bizden bunu ister." (Karar, 3 Mayıs 2017).

Mustafa Çağrıcı Hoca, sonraki bir yazısında ise, siyasî İslâmcılığı tenkit ediyor ve İslâmî kimlik üzerinde duruyor: