'Varlık kuyruğu' işaret olsun!

İstanbul Şirinevler'i bilirsiniz. E-5'e açık bir meydanı var. Önceki sabah oradan geçiyordum. Meydanda çadırlar önünde kuyruk kıvrılıp gidiyordu. O an "varlık kuyruğu" aklıma gelmedi, "Kızılay çadırı mı acaba? İnsanlar kan vermek için mi kuyruğa girmişler?" diye düşündüm. Çadır üzerindeki yazıyı okuyunca "utanç kuyruğu" olduğunu anladım. Etraf insan kaynıyor. Bakıp bakıp geçiyorlar. İnanılmaz bir şey!

Hakikaten utanç kuyruğu idi. Çok üzüldüm. Halkım bu hâle getirilmemeliydi. Bir Ecevit zamanında gördük, 1980'in hemen öncesinde, bir de bu iktidar zamanında. Ecevit'in ardından Demirel geldi, kuyruk bitti. Demek ki, bu iş hesap-kitap meselesi.

Tank Palet Fabrikası'nın neden 25 yıllığına Katar'a verildiği hâlâ açıklanmadı. "50 milyon dolar için." diyor Zat-ı Muhterem. Siz inanıyor musunuz 82 milyonluk Türkiye'nin 50 milyon dolara ihtiyaç duyduğuna? Salma salsalar, fakiri fukarası elindekini avucundakini döker. Kıbrıs'a girdiğimizde, halk ordumuza destek için ne varsa vermişti. Dönemi yaşayanlar bilir. Bunlara da lüzum yok. İşadamlarına "Yayın organı almayacağız, silah fabrikamızı ihya edeceğiz, 100'er milyon koyun!" deselerdi, iş adamlarımız, "vatanın selameti" için muhakkak ellerini ceplerine atarlardı!

Eğer biz 50 milyon dolara ihtiyaç duymuşsak, zaten batmışız. Bugün silahını veren yarın toprağını verir!

"At avrat silah" Türk'ün namusu, diye yazmıştım.

(Gerçi Mete Han atı verdi, avradı verdi, onun da tank palet fabrikası olsa verecekti muhakkak. Ama neyi vermedi? Komşu ve soydaş Tung-hular en son "devletin" toprağını istediler. Mete gürledi: Asla! Tung-hularla savaşa tutuştu ve o hınçla yendi. Bize masal gibi geliyordu ama gerçekmiş. Çin kaynaklarında kayıtlı. Zaten Türklerin vakanüvisleri Çinliler! Bizde eli kalem tutan biri çıkmamış. Hâlbuki Mete, Çin yönetimiyle mektuplaşıyordu. Çin prensesiyle de evlenmişti. Türklerin hizmetinde ve himayesinde Çinliler de vardı. Onlara niye yazdırmadılar ki... Çok sonra Tonyukuk, Çin'den gelmeseydi, Orhun Abideleri gibi şaheserlerimiz olmayacaktı! Benimki de iş mi? Şimdiki hâlimize bakmıyoruz, tarihi sorguluyoruz!)