Yine aynı tartışma: 'Türk' mü, 'Türkçe' mi?

"Türk edebiyatı" yerine "Türkçe edebiyat" dediğimizde nereye varacağımız çok açık.

Millî hassasiyeti zayıflatmanın en kolay yolu "masum" görüntülü tercihlerdir.

Edebiyatları beş para etmezlerin, propaganda bombardımanıyla el üstünde tutulduğu bir ülkedeyiz. İçlerinde "Türk"e "kin" yuvalayanlar "Türkçe edebiyat"ta ısrarlılar. Sözün nereye varacağını ve kimlere yarayacağını düşünmeden baskın propagandanın tesiriyle "Türkçe edebiyat diyelim. Ne olacak ki..." moduna giren "gafiller" de "kinciler" kadar tehlikelidir!

İrvin Cemil Schick, Türkiye'de doğmuş. Uzun yıllar yurt dışında matematik dersi vermiş, sonra "vatan"a dönmüş. Harward'da Annemarie Schimmel gibi bir otoriteden tasavvuf tarihi dersi almış. Osmanlı tarihi ve sanatı üzerine de çalışmaları var. Yahudi asıllı. "Türk-Türkçe" tartışmalarına giriyor:

"Evet, Türkçe Türklerin dilidir, ama her Türkçe konuşan yahut yazan Türk olmuyor. Nasıl ki her İngilizce yazan İngiliz, her Fransızca yazan Fransız olmuyorsa. Türkçe yazan Kürtler, Ermeniler, Yahudiler vb. var. Türkçe yazdıkları için Türk olmadıkları gibi yazdıkları da "Türk edebiyatı" olmuyor. / Hattâ bırakın 'Türkçe edebiyat' demeyi, belki 'Türkiye Türkçesi edebiyatı' demek en doğrusu olur, bilmiyorum. Ne de olsa Azerî edebiyatı, Türkmen edebiyatı, Almanyalı Türklerin Türkçe edebiyatı vb. de var. / 1970'li yıllarda 'Türk mü, Türkiyeli mi?' tartışması vardı, şimdiyse 'Türk edebiyatı mı, Türkçe edebiyat mı?' tartışması. Bir arpa boyu yol gidemedik yani. Ben illâ ki 'Türk edebiyatı' denmeli diyenleri açıkçası anlayamıyorum. Her halükârda 'Türk edebiyatı' tabirinin isteseler de istemeseler de, milliyetçi ve dışlayıcı bir çağrışım yaptığı gerçeğiyle yüzleşmeleri gerekiyor. Kendilerine böyle duygular isnad etmiyorum, ama tercihleri bu yönde. Bunu inkâr etmek mümkün görünmüyor bana."  ("Niçin 'Türkçe' edebiyat?", T24, 8 Aralık 2020).

İrvin Çemil! Seni akıllı, mantıklı bilirdim, Her satırın dökülüyor! "Niyetin" kötü!