Taşı ısıramayanlara bin yıllık tavsiye

Kır”mak ve ve “kıs”mak’ı önceki yazılarımızda görmüştük. “Kıs”tan “ıs”a geçmiş; “ıs” dediğimiz kök ile en son “c-ıs”ıbirlikte ele almıştık. Sadece ses taklidi diye algıladığımız “cıs etmek”teki “cıs” “ısı” kelimesinin de geldiği “ıs”tan geliyor. “Isı” kelimesinin ısıtmak, ısınmak ilişkisi herkes tarafınfan kolay kurulabilir durumda: “T” sesinin başkasın ısıttığını, o “t”nin ettirgenlik “t”si olduğunu, ısınmanın “n”sinin ise dönüşlülük “n”si olduğunu düşünebiliriz. Ama ısırmak ile ısı ilişkisi pek düşünülmez. Ne alakaları var canım der geçer çoğumuz. Hasan Eren’in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü’nde “ısı” kelimesi de yok, sahip anlamına gelen “ıssı” kelimesi de yok. “İs”, “issi” de yok Hasan Eren’de. Sevan Nişanyan “ısı” kelimesini hangi kelime ile izah edeceğini bilememiş gibi görünüyor. “Sahip anlamındaki “ıssı” ile “ısı” arasında bir bağ olabilir mi” dahi dememiş, sadece sıcak ile irtibatlı görmüş kelimeyi.