Barbarları beklerken

Lapa lapa yağan kar, kötülükleri örtebilir mi? 
Daha bir hafta bile geçmedi yılbaşı üzerinden, olmadık şeyler yaşadık. 7 günde yani topu topu 168 saat içinde, bir ömür boyu görmek istemeyeceğimiz işler oldu. Reina vahşetini gördük. Ardından İzmir geldi. Kahraman polis Fethi Sekin’in o gülen fotoğraflarına bakıp bakıp ağladık. Barbaros Şansal rezaleti yaşandı. Ahmet Şık’a 3 gün su verilmedi. Ne olduğu, neden alelacele hazırlandığını anlamadığımız başkanlık teklifi genel kurula indi. 
Medya, toplum, siyaset hiç istifini bozmadan birbirinin gözünü oymaya devam etti. 
Tüm bunlar, 168 saat içinde oldu. 
Ardından lapa lapa kar geldi. Kirlenmiş bir ülkeyi gıcır gıcır, kolalı bir masa örtüsü gibi örtüverdi. 
Sahi, kar kötülükleri sonsuza kadar örtebilir mi? 
Tam bir hafta önce yazdığım 2017 yazısında, tek dileğimin 2016 kadar kötü olmaması olduğunu yazmıştım. O gün bu gündür dünya basınında iyimser, kötümser (ve aslında genelde kötümser) birçok değerlendirme çıktı. 
Bunlar arasında yazar Tim Parks’ın Politico dergisi için kaleme aldığı 2017 analizinin başlığı bana çarpıcı geldi: “Barbarların Yılı.” Yazarın karamsarlığı tavan yapmış halde, “En iyi olasılık 2017’nin gerçek savaş yerine ticaret savaşlarına sahne olması” diyordu. 
Ancak 2017’de basbayağı savaş bekleyenler de var. Evet, Türkiye zor günlerden geçiyor; ancak sadece Türkiye değil, Avrupa’dan Amerika’ya kadar dünyanın her yerinde büyük bir tedirginlik var. Donald Trump’ın seçilmesiyle ABD’nin ne yapacağı, büyük bir belirsizlik. Trump’ın Putin’e çiçek atan demeçlerine rağmen ABD ve Rusya arasında yeni bir Soğuk Savaş dönemi kaçınılmaz gibi. 
Suriye hâlâ dibimizde. Ben 2017’de Suriye’de savaşın biteceğini sanmıyorum. Trump seve seve Suriye’yi Putin ve Esad’a hediye eder; ancak muhalifler, IŞİD ve Nusra kolay kolay vazgeçmeyecektir. Her durumda Suriye çıkışlı terörizm, hayatımızın bir parçası olmaya devam edecek.