Siz ne deseniz de dünya yuvarlak

Avrupa Birliği Komisyon Başkanı Jean-Claude Juncker, Avrupa siyasetinde Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’la en iyi ilişkisi olan isim. İki siyasetçi, birbirini uzun zamandır tanıyor ve bildiğim kadarıyla, aralarında hiçbir zaman Merkel ve Erdoğan’ın arasında hissedilen “soğukluk” yaşanmadı. 
Juncker, 15 Temmuz sonrasında darbenin Türkiye demokrasisine yönelik vahim bir eylem olduğunu teslim eden, Avrupalıların kendi aralarında yaptığı toplantılarda Türkiye’ye “zaman tanınması” gerektiği görüşünü dile getiren isim. 
Son Ankara gezisinde Cumhurbaşkanı Erdoğan’la 4 saat oturduğunu biliyoruz. Erdoğan, muhtemelen bu görüşmenin ardından “idam cezası” işini gündemden düşürdü. Geçen ilkbaharda ise Juncker, Erdoğan’ı ağırladı ve Brüksel’deki bu buluşma, ikili ilişkilerde “temiz sayfa” açmak niyetiydi. Belki de son dönemde Ankara’nın bir Batı başkentinde yaptığı en yapıcı ve olumlu görüşme oldu. 
Ancak Brüksel’de konuşulan “yol haritası” fikri, yani Türkiye’nin bir biçimde demokrasiye dönüş için atması gereken adımlar, hiçbir zaman hayata geçmedi. Neydi bu yol haritası? Özetle, Avrupa Konseyi’nin “izleme” kategorisinden çıkmak için, yani normalleşme yolunda, sembolik de olsa birkaç adım atılması. Çok değil yahu! Mesela artık ihtiyaç olmadığı apaçık olan OHAL’in kalkması ya da gazetecilerin serbest bırakılması.