Bugün pazar!.. Eee, n’olmuş?..

İçinizde pazarı iple çeken çoktur. Hele haftada beş değil, altı gün çalıştırılanlardansanız... 
Haftanın tek tatil günü. Sabah erken kalkmak yok. Bir yerlere yetişmek zorunlu değil. İşe uygun giyinmek gereği yok. 
İple çekilmez mi hiç? 
Peki, birileri (genellikle yargıç denen devlet adamları oluyor bu birileri) sizi hapse tıkmışsa pazarı iple çekmenin bir anlamı olabilir mi? Günün pazar ya da perşembe ya da salı olmasının sizin için ne gibi bir önemi olabilir? 
Hele hükümlü değil tutuklu iseniz. 
Öyle ya hükümlü iseniz mapus damında yatacağınız güne bağlı bir yaşam planı yapar, kendinize bir düzen kurarsınız. Haftanın önemli günü de görüş gününüz olur, öteki günleri ona göre sıralarsınız. 
Ama ya tutuklu iseniz... 
Adı üstünde. Kaçmasın, delil karartmasın filan gibi gerekçelerle hapse atılmışsınızdır. Ceza alma olasılığı kadar beraat etme olasılığı da vardır. Hapishane geçici, eğreti evinizdir. Duruşma gününden bile önce, bir akşamüstü, ansızın, gardiyan adınızı çağırıverir, mesela “İlhan Çomak tahliyeeee” deyiverir. 
Eğreti yaşam biter. Başkaları gibi olağan bir yaşama dönersiniz. 
Pazar günleri sizin için de anlam kazanır. 
Haftanın tek tatil günü olur.

***

“Hapishane... Tutukluluk... Görüş günü” gibi sözcükler kullandığıma bakıp CanDündar ve Erdem Gül arkadaşlarım üstüne bir Tırmık yazacağımı düşündünüz. 
Yanıldınız. 
Yukarıda İlhan Çomak adını kullanırken, “Mesela” dediğime bakıp rasgele uyduruverdiğim bir ad sanmayın. 
Onu tanımıyorum. Neyle suçlanarak hapse atıldığını bilmiyorum. İstesem elbette öğrenirim. Ama bu yazı bağlamında bu bilgilerin anlamı yok. 
Bildiğim: İlhan Çomak tam yirmi bir yıldır tutuklu... 
İnanmadınız. Belki de “Olmaz öyle şey” dediniz.