Çürümüş bir şeyler var... Sarayında...

Başlık dört yüz yıl öncesinden, Shakespeare’den esinlendi. 
Genç Hamlet öfkesini haykırır:
-Çürümüş bir şeyler var Danimarka Sarayında... Bu kalın duvarların ardında çürümüş bir şeyler var... 
Entrikanın, sinsi iktidar hesaplarının kol gezdiği bir saraydan söz ediyor... 
“İktidar kirletir” derler... 
Zaten temiz değilsen ne olur? 
Kir katlandıkça katlanır, kabardıkça kabarır. 
Yine Shakespeare cevaplasın. Bu kez Macbeth’ten. Lady Macbeth konuşuyor: 
-Ah, Arabistan’ın bütün kokuları, okyanusların bütün suları arındıramaz bu eli... 
Danimarka Sarayı ya da Macbeth’in şatosu ile bire bir bir benzerlik, paralellik kurduğum filan yok. 
Benimki sadece bir esinlenme... 
“Çürümüş bir şeyler var Saray’ında” cümlesini yazdıran bir esinlenme...

***

AKP’nin için için kaynadığını, “çelik disiplin altında sağlam bir parti” algısının ağır ağır ama gitgide hızlanarak çatırdamaya başladığını görmemek için siyasal kör olmak gerek. 
Karadeniz kıyısındaki kentlerde konuşurken de, bilmem ne tesisi açılışında kükrerken de, 39. Muhtarlar Buluşması sırasında Saray’ın duvarlarını çınlatırken de alttan alta bir kaygı, 2019 üstüne kurulu iktidar hesaplarının tutmayabileceğinden derin bir ürküntü gitgide elle tutulur, gözle görülür oldu. 
“Metal yorgunluğu” gibi bir mühendislik terimini ödünç alıp partiye yeniden çekidüzen vermek üzere başlatılan siyasal operasyonlar partideki çatırtıyı dışa taşımaya başladı. 
Alın AKP medyasında yazan çizenleri... Düne kadar çıt çıkaramayan, zırvalara kılıf bulmakta hüner gösterenler şimdi “Şu yanlış oldu, bu öyle olmamalıydı” yollu cümleler kurmaya başladılar.