Gazeteci haber olursa...
Bugünkü Tırmık’a “aforizma” terimini 140 karakterlik Twitter mesajı sanan derin kültürlü zatlar için 74 karakterlik bir meslek aforizması ile başlayalım. Mesleğimizin bilgeleri...
Bugünkü Tırmık’a “aforizma” terimini 140 karakterlik Twitter mesajı sanan derin kültürlü zatlar için 74 karakterlik bir meslek aforizması ile başlayalım. Mesleğimizin bilgeleri söylemiş:
- Eğer gazetecinin kendisi haber olduysa orada bir yanlışlık var demektir...
Bu bilge söz, gazetecinin kendini öne çıkarmasını, haberi gölgelemesini eleştirmek için söylenmiş. Gel gör ki bu ülkede epeydir gazetecilerin kendileri haber olmakta ve bu yanlışın sorumluları gazeteciler değil.
Cumhuriyet’in 11 çalışanının gazetecilik, sadece gazetecilik yaptıkları için tutuklanmaları elbette haberdir.
Bir ülkede gizli servisin yurtdışına silah ve cephane yollaması ve bunu “Silah değil insani yardım malzemesi” yalanı ile örtbas etmeye kalkışması elbette haberdir. Bunu haberleştirip halka ileten gazeteciler “casusluk yapıyor” gibi gülünç ve ayıp suçlamalarla tutuklanmaz, tersine ödüllendirilir. Bunun tam tersi yapılmışsa bu elbette bir haberdir...
Bir ülkede mesleklerini yaptıkları için 155 gazeteci tutuklanmışsa bu elbette haberdir.
Bu ülkede yüzlerce ve yüzlerce gazeteci hakkında kapalı kapılar ardında olup bitenleri halka haber verdikleri için soruşturma açılmış ve ağır hapis cezaları istenmekteyse bu durumun kendisi elbette haberdir...
Kendisi haber olan ancak bu yanlışın sorumlusu kendisi olmayan gazeteciler kervanına genç bir meslektaşım da katıldı: Die Welt gazetesinin Türkiye temsilcisi Deniz Yücel. Kendisi şimdi Silivri’de devlet konuğu olarak ikamet etmekte ve cigara üstüne cigara yakıp 15 adımlık dört yanı beton duvar, tepesi telörgü bir avluda volta atmakta.
Genç bir meslektaşımdır ve şimdi meslek deneyimlerine bir yenisini ekliyor. İyi gazeteciydi. Çıkınca daha iyi bir gazeteci olacak...
O yüzden onun için çok da üzülmüyorum.
***
Gelelim bu ülkenin cumhurbaşkanına...
Kendini yargıç yerine koyup, hoşuna gitmeyen, AKP medyasındaki gazetecilerden farklı olarak mesleğin ak adına karalar sürmeyen gazetecilere öfkeleniyor, kinleniyor; “Bunu onun yanına koymam” gibi bir hukuk devletinin başkanının değil ancak bir mahalle kabadayısının ağzından çıkabilecek cümleler kuruyor.