O güne kadar sokakta, o gün sandıkta…

Başlıktan anlaşılıyor: 24 Haziran’a kadar sahici yurttaşsak, hele siyasal kimliğini “sol”da tanımlamış bir yurttaşsak, hele hele siyasal kimliğini “sosyalist, Marksist” diye tanımlamış bir yurttaşsak sokakta çok işimiz var.
Bilen bilir, sokak zordur.
Daha önce de Tırmık’ta sokak çalışmasının değerine, önemine vurgu yapıldı. Hatta bir delikanlı Facebook’ta öfkeli bir cevap bile yazdı. “Biz her gün sokaktayız, senin akıl vermene ihtiyacımız yok” yollu bir şeyler söylüyordu. Delikanlı sokak deyince polisle çatışma anlıyordu. Zaten Facebook profil fotoğrafı da bunun kanıtıydı.
Oysa siyasette “sokak çalışması” sokakta çatışma aramaktan çok farklı ve çok daha zordur.
Kimi kaşarlı siyasetçi sokağı dükkân dükkân esnaf ziyareti yapıp el sıkmak olarak kavrar. Bu halk dalkavukluğunun oylara ne gibi etkisi olduğunu oldum bittim anlayamamışımdır. Sanırım tek oy bile getirmez.
Sokak ev ev, dükkân dükkân, adım adım, çok sabırlı bir çalışma demektir. Siyasal bilinci bulanık, seçmen aklı karışık yurttaşlarla birebir ilişki kurmak demektir. Dahası sokak, ancak kendi siyasal bilinci bulanık olmayan, seçmen aklı körlemesine bir tercihe değil ölçüp biçip ulaşılmış bir tercihe dayananların harcıdır.
Yakın günlerden bir örnek vermek gerekirse, referandum sırasında İstanbul Üsküdar’da CHP’li gençlerin yürüttüğü sokak çalışması iyi bir örnektir. AKP’nin kalesi sayılan bir semtte referandumdaki evet ve hayır oranları bu çalışmanın başarısı üstüne çok şey anlatıyor…
(Geçmiş, epey uzakta kalmış günlerden İbrahim Kaypakkaya örneğini anlatm...