Arnavutluk’ta iki gün

Batılılar, bizi (Osmanlıyı) yok edemediler, sadece böldüler. Büyük Osmanlı ailesinin Batı Türkistan (Balkan) koluyla olan irtibatını, Yunanistan ve Bulgaristan duvarı üzerinden, engellediler. Boşnaklar, Arnavutlar ve diğer halklarla ortak hareket etme imkânımız, neredeyse kalmadı. Yaklaşık yüz yıl boyunca birbirimizden habersiz yaşadık. Bazı şeyleri unuttuk, kısmen hafızamızı kaybettik. 

Bin dokuz yüz doksanlı yıllardan itibaren, milli azmimiz ve hafızamız yeniden uyanışa geçti. Bölgedeki kardeşlerimizi, bölgeye dair sorumluluğumuzu ve ecdat yadigârı emanetleri yeniden hatırladık. Artık yüz yıllık açığı kapatmak, eski yakınlığı tesis etmek için çalıyoruz. Elhamdülillah.

Ne var ki, bölgeye yapılan onca yatırıma rağmen, hala işler tam olarak yoluna girmiş değil. Bu durumun bir değil, birden çok sebebi var. Bir tanesini dile getirelim: Kavuşmak duble yollar ve köprüler; yaklaşmak binalar ve arabalar üzerinden olabilecek bir şey değildir. Madem kâğıt (harita) üzerinde ayrı düşürüldük, yeniden kâğıt (kitap) üzerinde birleşebiliriz...