“Fatih Terim’in kızısın!” diyenlere artık babam cevap veriyor: “Hayır, ben Buse Terim’in babasıyım!”

Stüdyoya girdiğimde pompasını çalıştırmış süt çekiyordu, gülümsedi...
Huşu içinde.
Erkenden gelmiş, giyeceği kıyafetleri asmış...
Kızını uyutmuş, pusete koymuş...
Ekibinden iki genç kadın da var yanında, yeni tasarımı patiklerle ilgileniyorlardı...
Nil en güzel haliyle uyuyor, bakıcı hanım da orada bekliyor...
Herkes huzur içinde.
Her şey kontrol altında.
Neden?
Çünkü Buse Terim öyle bir kadın.
Küçük bir ahtapot, herkese, her şeye yetişiyor.
İnanılmaz organize.
Planlı.
Hiçbir şeyi tesadüfe bırakmıyor.
Çalışkan.
“Vayyyy be!” dedim.
Buse Terim’in yaşı genç ama ondan öğrenecek çok şey var.
Ben en baştan beri onu başarılı buluyorum, disiplinli buluyorum, çalışkan buluyorum. Ulaştığı başarıda, babası Fatih Terim’in zannedildiği kadar etkisi olmadığını düşünüyorum.
Tam tersine, ona düşmanlık edenlerin babası yüzünden ettiğini düşünüyorum.
O her başarılı, ünlü ana-babanın evladının yaşadığı şeyi yaşıyor. Ne yapsa, “Senin dahlin yok ki, baban sayesinde!” deniyor.
Ama Buse, tüm bunları şahane şekilde geride bırakmış, negatifi konuşmak bile istemiyor, hep pozitifte kalmayı tercih ediyor.
Üç aylık bebeğini de, yeni çıkardığı sempatik patiklerini de kutluyorum.
Devam Buse, kim tutar seni...
“Fatih Terim’in kızısın” diyenlere artık babam cevap veriyor: “Hayır, ben Buse Terim’in babasıyım”
Anne de oldun, nasıl bir duygu patlaması içindesin?
- Bildiğin gibi değil, acayip mutluyum. Ama biraz şaşkınım, şunun şurasında üç aydır anneyim. Nil ile hayatımızın tamamlandığını hissediyorum. Her şey onunla birlikte daha farklı görünür oldu gözüme. İtiraf edeyim, anne olma fikri çok korkutuyordu. Sorumluluk açısından ürküyordum. Ta ki Nil’i kucağıma alana kadar... Birden sanki sihirli bir değnek değdi ve yıllardır anneymişim gibi hissetmeye başladım. Her anne gibi âşığım kızımıza.
Geceleri kalkıp nefesini dinliyor musun?
- (Gülüyor) Elbette. Hele ilk doğduğu günler, her 5 dakikada bir! O uyurken, benim de uyumam gerektiğini söylüyorlardı hep. Ama kendimi başında beklemekten alamıyordum. Şimdi biraz daha rahatladım.