Kendi kendine yazık eden Türkiye'yi anlattım

Hepimiz bu haldeyiz. Zihnimizin gerisinde Türkiye ile uğraşıyoruz. İçten içe endişeliyiz. Korkuyoruz. Tedirginiz. Herkesin dilinde aynı soru: N'olacak bu memleketin hali. Aynen Elif Şafak'ın son romanı 'Havva'nın Üç Kızı'ndaki Mensur Bey'in dediği gibi, "Demokrasi olan memlekette bir adam sarhoş oldu mu, 'Ah ne oldu benim güzel sevgilime?' diye ağlar. Demokrasi olmayan yerde ise, 'Ah ne oldu benim güzel memleketime?' diye..." İşte biz bu...

Benim en sevdiğim Elif Şafak romanlarından biri oldu ‘Havva’nın Üç Kızı’. Hatta en çok sevdiğim. Çünkü ruh halime, yüreğimin ve zihnimin içindekilere denk düştü. Kafam karışık benim, uzun zamandır öyle. Herkesin öyle değil mi? Romanın kahramanı Peri gibi, bitmez tükenmez, sorularım, sorgulamalarım var Türkiye’yle ilgili, inançla ilgili, olan bitenle ilgili… O yüzden okumadım, içtim bu kitabı. Size de tavsiye ederim.

Yeni doğan bebeğine iltifat edip, diğerlerini beğenmiyormuş gibi olmak istemiyorum ama ‘Havva’nın Üç Kızı’ senin en iyi romanın olabilir mi?
-Ben bu romanı yıllardır içimde biriktirmişim Ayşe. Gördüklerim, duyduklarım, hissettiklerim, okuduklarım, araştırdıklarım… Senelerin birikimini bu kitaba aktardım. Yazarken bir ara o kadar derin bir paniğe kapıldım ki, “Eyvah! Ben ne yapıyorum, yüreğimi sonuna kadar açıyorum” diye. Ama hikâye o kadar çılgın, içten ve güçlüydü ki duramadım. Yazdım…