Ölünün dili yok ama benim var

ADI Sezgi.

Antalyalı bir ailenin 15 yaşındaki canı gibi sevdikleri kızı.

Güzel, tatlı, hayat dolu.

Kolunda sakızdan çıkan ejdarha dövmesi var.

Daha çocuk yani.

Markete gitmek için evden çıkıyor.

Parmak arası terlikleriyle.

Ve bir daha haber yok.

KAÇIRIYORLAR SABAHA KADAR TECAVÜZ EDİYORLAR

Sonradan anlaşılıyor ki, Facebook üzerinden tanıştığı aşağılık, yüreksiz, kansız bir insan müsveddesi onu kaçırıyor.

İki de arkadaşı var yanında.

Bu üç pislik, bir eve kapatıyorlar Sezgi’yi.

Kolundan şırıngayla eroin veriyorlar, alkol içirerek sabaha kadar tecavüz ediyorlar.

Vahşetin sınırı yok, tecavüz ettikleri yetmezmiş gibi, kızcağızın göğüs kafesini, ağzını, burnunu kırıyorlar ve öylece bırakıyorlar.

Zaten 41 kilo, kuş gibi bir şey.

Bu kadar şiddet, iğrençlik ve bu kadar kötülüğe...

Küçük bedeni dayanmıyor.

Oracıkta can veriyor.

ÖLDÜRÜP BAVULA KOYUYORLAR

Fakat bu üç sapığın kafa o kadar uçmuş ki, farkında bile değiller.

Sabah içlerinden birinin ablası eve geliyor, “Sizin dün eve getirdiğiniz kız ölmüş!” diyor.

Üç pislik, Sezgi’nin bedeninde delil kalmasın diye, iğrenç spermleri akıp gitsin diye, banyoya sokup yıkıyorlar.

Sonra bir bez bebek gibi, kızcağızı ikiye katlayıp bir bavula koyuyorlar.

Kurtulmak istiyorlar.

Ama n’apsınlar bilmiyorlar.