Pompalı tüfekle ölümüne sebep oldun 5 yılla yırtamazsın!

GÖZÜNÜZÜ kapatın...Ve hayal edin...Dünyalar güzeli bir kızınız var.
Doğduğu andan itibaren üzerine titremişsiniz, çok ama çok sevmişsiniz, canınızdan çok...

Bir dediğini iki etmemişsiniz, elinizde ne var ne yok ona sunmuşsunuz, didinip durmuşsunuz, iyi eğitim alsın diye, iyi bir insan olsun diye, bu topluma faydalı olsun diye...

Olmuş da... Tatlı, sevecen, şefkatli, merhametli, hiçbir canlıya zarar veremeyen, sevgi dolu bir kız olmuş. Gülünce gözleri gülen, ailesine düşkün, herkesin sevdiği, parmakla gösterdiği bir kız...

Bakmaya kıyamadığınız güzellikteki kızınız, üniversiteyi de kazanmış, bitirmesine bir ay kalmış...

Ve o gün, evden çıkıyor...

Bir daha gelmiyor...

Siz, ona son kez sarıldığınızı bilmiyorsunuz bile...

Pompalı tüfekle ölümüne sebep oldun 5 yılla yırtamazsın

CANINIZ ARTIK TOPRAK ALTINDA
Ve sonra acı gerçek ortaya çıkıyor.

Biri arıyor, “Kızınızla oğlum şakalaşıyordu, kızınız öldü!” diyor.

Cümle bu.

Canınız artık toprak altında.

Nefes almıyor.

Artık yok.

Onu hiç göremeyeceksiniz.

Gözlerinin içine bakamayacaksınız.

Sarılamayacaksınız, kokusunu içinize çekemeyeceksiniz.

Bitti, gitti...

Öldü...

Öldürüldü.