Alaturka olmak çok fena, alafranga olmaksa pek iyiydi... biz çocukken!!!

Türk olmak başka Türkçülükse bambaşkadır. Çocukluğumuzda Türk değil Avrupalı olduğumuz kazındı beynimize. Alaturka olmak ayıptı en hafifinden, Biz Alafranga'ydık çünkü. Alaturkaysan yemeği elle yerdin, parmağını burnuna sokardın, yere tükürürdün falan falan! Ama eğer Alafrangaysan, tam bir beyefendiydin; bir başka deyişle mon cher!

Çatal bıçak kullanırdın...su içip de ferahlatınca, oooh Yarabbi çok şükür.. falan dersen burun kıvırır, ne alaturka herif ulan derlerdi.

Niye böyle olmuş, aslımızı yadsımaya başlamıştık? Osmanlı'nın son yıllarında, hele de Birinci Dünya Savaşında yaşanan bütün rezilliklerin sorumlusu ilan edilmiştik. Hele de alnımıza vurulan soykırım damgası! Ermeni çeteleri Türk/Müslüman köylerine saldırıyor, önüne geleni öldürüyordu. Devlet Ermenileri başka bölgelere taşıdı. Bu taşınma sırasında elbet ölenler oldu ancak bunun soykırımla hiçbir ilgisi yoktu. Biz yüz yıl