‘Şirketokrasi’ neden Irak’a saldırdı?

Şirketokrasi ya da ABD’nin neden Irak’ı işgal ettiği sorusu hala tartışılır. George W. Bush’un ağzından kaçırdığı gibi bu saldırı “yeni bir haçlı savaşının başlangıcı” mıydı? Yoksa bütün servetini petrolden kazanmış bir ailenin, yani Bush’gillerin, OPEC nefretinden mi kaynaklanıyordu? Belki de, Suudi kraliyet ailesinin küresel petrol sahnesinden çekilmesi gerekiyordu artık! Irak’ı ele geçirdikten sonra bu ülke Suudi Arabistan’ın yerini mi alacaktı? Bu sorular dünyanın çeşitli ülkelerinde uzun uzun tartışıldı. Herkesi tatmin edecek bir cevap bulunamadı. Ve sorun rafa kaldırıldı; ABD’nin Irak’ta ne yapacağını beklemeye koyuldu dünya.

Son tahlilde, ABD’nin küresel imparatorluğu büyük ölçüde “doların dünya standart para birimi olarak kullanıldığı ve ABD darphanesinin doları basmaya tek yetkili olduğu gerçeğine dayanır.” (Bir Ekonomik Tetikçi’nin İtirafları—John Perkins S 289)

Böylece ABD birçok ülkeye geri ödeyemeyeceğini bildiği borçlar verir. Dahası çoğu kez bu borcun ödenmesini istemez bile. İşte bu borçtur ABD’nin elindeki koz! Borçlu ülke şirketokrasi’nin istekleri dışına çıkarsa, başına buyruk davranmaya başlarsa, borçlar o saat geri istenir! Bu borcun geri dönmemesi ABD açısından pek önemli değildir. Neden mi? Çünkü ABD’nin bastığı doların arkasında ALTIN DESTEĞİ YOKTUR! Aslında dünyanın genelde ABD ekonomisine, askeri gücüne, elindeki kaynakları kullanma becerisine olan uluslararası güvenle karışık korkunun dışında dolar hiçbir şey tarafından desteklenmemektedir! Dolar basma olanağı ABD’ye akıllara ziyan bir güç sağlar. ABD’nin hiçbir zaman ödenmeyecek borçlar vermesini ve sınırsız biçimde borçlanmasını da sağlar. Örneğin Çin, öde borcunu derse, ABD’nin tek yapacağı darphaneyi tek vardiyadan çift vardiyaya çıkarmaktır, o kadar!