Askeri harekât ve siyasi hedef

Türkiye ve ABD’nin, Suriye’nin kuzeyine yönelik bir askeri müdahaleye ilişkin karşılıklı açıklamaları sürerken, Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun sözleri kafaları karıştırdı: “Suriye’de Esad demokratik bir seçimi kazanırsa, onunla çalışmayı değerlendiririz”. Haklılığı ve gerekliliği açık olan sınır ötesi askeri harekâtın, siyasi hedeflerini berraklaştırmak için, olguları sıralamakta yarar var. Çünkü işin askeri yönü ve iç siyasete dönük boyutu yanında, asıl üzerinde durulması gereken, siyasi kazanımın ne olacağı...
Şurası kesin; Türkiye-Suriye cephesinde asıl ABD’ye karşı savaşıyor, cephedeki düşman IŞİD ve PKK-PYD-YPG terör örgütleri olsa da. ABD ise desteklediği terör örgütleri üzerinden vekâlet savaşı veriyor. Suriye’deki askeri varlığını pekiştiriyor. Türkiye’yi oyalıyor. Suriye’deki varlığının süresini de, IŞİD terörünü bitirmek ve İran nüfuzunu geriletmek şartına bağlıyor. O yüzden kimi askeri uzmanlara göre; Türkiye ABD askerinin olmadığı belli yerlerde tampon bölgeler oluşturabilir. Suriye-Kuzey Irak bağlantısına darbe vurmak için Sincar’a kapsamlı bir müdahaleyi düşünebilir. ABD de, Türkiye- Rusya yakınlaşmasını engellemek için, Türkiye’nin sınırlı bir askeri harekâtına göz yumabilir.
Gelelim Suriye ve müttefiklerinin konumuna. ABD’den Fransa’ya dek Suriye’ye çullanan tüm Batılı emperyalistler, Esad’ın savaşı kazandığını kabul ediyorlar. Suriye meselesinde inisiyatifin Rusya’da olduğunu da. Kabul ettikleri diğer gerçek, İran’ın Suriye’de ve bölgede artan ağırlığı ve Hizbullah’ın savaş kabiliyeti. Mısır dahil, bölgede etkinliğini yitiren Müslüman Kardeşler örgütüne (İhvan), artık kimse şans tanımıyor. Kaldı ki, tarihlerinde uzun yıllar başka devletler tarafından yönetilen, manda idaresi altında yaşayan Suriye halkının büyük bölümü de İhvan’ın ABD ile yakınlığını biliyor. İhvan’a yönelik 1982’de gerçekleştirilen Hama katliamı öncesinde, örgütün neler yap...