PKK terörü: Eskiye dönüş baskısı

TSK’nın sitesindeki verilere göre, 27 Temmuz-2 Ağustos arasında, doğru sayabildiysek, PKK’nın 124 saldırısı olmuş. Bu saldırılarda kaç asker ve polisin hayatını kaybettiğine dair resmi bir döküm bulunamasa da, basın-yayın kanalları yaklaşık can kabının 20 olduğunu bildiriyor; ağır yaralıların sayısı hakkında ise bilgi daha sınırlı. Bu arada kaç militan öldürülmüş, kaç kişi tutuklanmış, buna dair de resmi bir bilgilendirme bulamadığımızı belirtmek gerekiyor.

Yine TSK sitesine göre, PKK saldırılarının büyük bir kısmı, 36 tanesi Hakkari’de, 21 tanesi de Şırnak’ta gerçekleşmiş; ardından Van ve Diyarbakır geliyor. Saldırıların gerçekleştiği diğer iller ise, eylem sayısına göre sırasıyla Mardin, Erzurum, Şanlı Urfa, Ağrı, Bitlis, Kars, Batman, Bingöl, Tunceli, Iğdır ve Hatay.

Eylemler, çoğunlukla karakol ve askeri üs saldırıları, seçili kişileri öldürme, mayın ya da başka tür patlayıcılarla yol kesme şeklinde gerçekleştirilmiş; bazılarında uzun namlulu silahlar ile uçaksavar makineli tüfekler kullanılmış.

Eylem listesinde dikkat çeken, yukarıda adı geçen illerin, geçmişte yapılan saldırılarla aynı yerler olması ve bu bölgelerdeki eylemlerin adeta bir sıra takip etmesi.

Eski usul örgüt

Bu sınırlı bilgiler bile, PKK’nın ne denli eski usul bir terör örgütü olduğunu göstermeye yetiyor. Bununla birlikte, anlaşıldığı kadarıyla yaptığı terör biçimi nedeniyle Türkiye’yi de eski usul davranmaya zorluyor.

Eski usulden kasıt, muhtemelen Türkiye’nin iç ve dış siyasetinin terör yoluyla yönlendirilmesi. Bu durumda Türkiye ne yapıyor ya da yapmıyor ki, PKK kan dökerek Türkiye’yi bir yerlere sevk etmek istiyor diye sormak gerekiyor.

Bu soruya yanıt bulmak çok kolay değil, ancak görüldüğü kadarıyla PKK öncelikle HDP’nin siyasi bir oyuncu olmasını istemiyor denebilir. Diğer bir ifadeyle PKK, Kürtlere dair konuların yasal, meşru ve barışçı ortamlarda çözülmesine karşı. Terör yoluyla sadece hükümetin demokratik adımlar atarak yurttaşlarının tümünü kazanma girişimlerini baltalamıyor, aynı biçimde Kürt halklarının da Ankara’ya olan bağlılıklarını rehin alıyor.