Şimdi Halep kurtarılmış mı oluyor?

Yaklaşık beş yıldır Halep’te insanlar ölüyor. Başlangıçta çatışma olarak adlandırılabilecek olaylar, epeydir katliam biçiminde tanımlanacak hale gelmiş durumda. Yine başlangıçta, muhalif güçler-iktidar güçleri arasındaki bir mücadele olarak başlamıştı. Daha sonra meseleye DEAŞ dahil olmuş, bu da Esad güçlerinin muhalifler karşısında desteklenmesinin en meşru gerekçesini oluşturmuştu. Suriye’nin bütünü için geçerli ne varsa, Halep’te görmek mümkün. Esad rejimi, toplumun sesini dinleme eşiğini kaçırdıktan ve kendisine yönelik muhalefeti bir tür mezhep savaşı içinden gördükten itibaren, “DEAŞ’a karşı” başlığı altında yürüttüğü faaliyetleri tüm muhaliflere yöneltti. Bu çerçevede Halep’in, çok kültürlü-çok etnili ve çok mezhepli yapıdan kurtarılması esas hedef haline geldi. Gayet tabi resmi tutum, Suriye’nin DEAŞ kast edilerek “terör”den temizlenmesi oldu, bu arada başka terör örgütleri ise mücadele kapsamına değil, müttefik kapsamına alındı.

Bir bölgenin tarihsel ve sosyolojik doğası değiştirilmeye kalkıldığında, askeri güçlerin karşısına askeri ya da yarı askeri güçlerin çıkması beklenemez. Doğal olarak hedef sivil halk olur.

Ateşler altında kalan insanlık

Halep’te sivil halk, önceleri biri DEAŞ diğeri Esad ve ordusuyla organik bağlar kuran Şii milis güçler olmak üzere iki ateş arasında kaldı. Bu arada Suriye konusunun bütününde belirleyici oyuncu haline gelen Rusya, Esad’ın elini güçlendirecek her türlü yardımı yaptı; ABD’nin elinde sadece silahlı Kürt gruplar kaldı ve Türkiye de sahaya indi.

Bu gelişmeler sonrasında Halep’teki sivilleri hedef alan saldırılar çoğaldı. Bunun da ötesinde, DEAŞ’ın çevrelenmesi ve sıkıştırılması adına yapılan tüm girişimler sonucunda Halep halkı açlığa terk edildi, tanım yerindeyse bir “ekmeksiz alan” oluşturuldu. Söz konusu alanın duvarlarını delip içeriye ulaşmak, rejimin keyfine kaldı ve bu durum da Esad’ın Halep’i kazanması olarak taktim edildi.