Behçet Necatigil ve divan şiiri

Nurullah Ataç, Batı medeniyetine girebilmemiz için divan şiiri dahil bütün değerlerimizi terk ederek Greko-Latin köklerine bağlanmamız gerektiğine inandığı halde has şiir okumak istediği zaman divanlara başvururdu.

Bu şiirin sesiyle öylesine yoğrulmuştu ki, kafasıyla karşı olduğu halde, gönlüyle ona bağlıydı. Okuruma Mektuplar’ındaki bir yazısında, “Biz yaşlılar da siz gençler de ondan daha büsbütün ayrılmadık, onun sesi bize yabancı gelmiyor; o sesi duyar duymaz içimizdeki şiir teli titremeye başlıyor,” diyordu. Divan Edebiyatı Beyanındadır isimli kitabında eski şiirimizi insafsızca eleştiren Abdülbaki Gölpınarlı’ya ilk itiraz sesi ondan yükselmişti. uştu.

YAZININ DEVAMI