Aile kurmak isteyen Deadpool mu?

“Deadpool”u diğer Marvel kahramanlarından ya da aslında diğer bütün çizgi roman karakterlerinden ayıran birtakım özellikler var. En önemlisi Wade Wilson yani Deadpool bir çizgi roman kahramanı olduğunun gayet bilincinde bir süper kahraman ve bunu seyirciyle sık sık paylaşıyor. Yani bir görüntüyle seyirci arasındaki ‘dördüncü duvar’ı yıkıyor.
İkincisi, diğer hiçbir süper kahramanda olmadığı kadar seksi diline dolayan, ahlaki üstünlüğü kafaya takmayan, ağzına geleni konuşan, politik doğruculuk yapmayan bir anti-kahraman. Üçüncüsü, daha 90’lı yıllarda çizgi roman sayfalarındaki doğumundan itibaren bilumum silah ve her türlü kesici alet eşliğinde grafik şiddetle dolu cinayetleri…
Filmlerdeki grafik şiddet sahnelerinin sadece yetişkin seyircilerin izleyebileceği görüntüler olduğu gerçeği son yıllarda iyice muğlaklaştı doğrusu. Bu kafa karışıklığının en büyük nedenlerinden biri süper kahraman filmlerinin giderek çoğalması ve bu sürekli büyüyen hegemonya karşısında yapılan her yeni filmde izleyici kitlesinin giderek gençleşmesi. Bu filmlerin yaratıcılarının bir şeylerden ödün vermeden daha karanlık maceralara dalmak istemelerinin sebebi, yetişkin seyircinin de tam tatmin olmasını sağlamak. Yani öyle filmler olsunlar ki, genç izleyici de yetişkinler de kendi tatminlerini yaşayabilsinler.
2016’da izlediğimiz ilk “Deadpool” filmi çocuk izleyicileri, ‘varsın izlemesinler’ düşüncesiyle çemberin dışına almıştı. Nitekim film ABD’de R kategorisinde yani çocuk izleyicilerin dışarıda tutulduğu bir kategoride yapılmış bir film olmuştu. Bizde de doğru bir sınıflandırmayla 15+ olarak girdi vizyona. Ancak filmin vizyonunun ardından çocuk izleyiciler filme her mecradan kolayca ulaştı. Hatta bizde de dahil olmak üzere pek çok ülkede 10-11 yaşındaki çocuklar bile birbirlerine anlatır oldular bu süper kahramanlar evreninin edepsiz, ama çok eğlenceli anti-kahramanını…
Deadpool’un ikinci filmini yapmanın ilk zorluğu onu çok seven yetişkinlerin aynı tadı ala...