Uzun ince bir binadayım!

Hollywood’un düzenli olarak ürettiği ve yapmaktan hiç vazgeçmediği film türlerinden biri olan felaket filmlerinin en klasiklerinden biridir 1974 yapımı “Yangın Kulesi” (The Towering Inferno). Paul Newman ve Steve McQueen gibi iki yıldız aktörü bir araya getiren film, çok yüksek bir gökdelenin açılış gecesi orta katlarından birinde başlayan yangın yüzünden çıkan panik ve sonrasında yaşam mücadelesi anlatılır.
1988 yapımı “Zor Ölüm”de (Die Hard) de yine son derece modern bir gökdelende tertiplenen Noel partisi sırasındaki bir terörist baskınında içeride olan ve tek başına mücadele veren bir polisi izlemiştik. Elbette Bruce Willis’in perdede yıldızlaştığı bu filmde aksiyon, gerilim ve mizah dengeleri çok iyi tasarlanmıştı. Aksiyon sinemasında ailesi ya da masum rehineleri kurtarmak için kötülerle kısıtlı bir mekanda savaşan kahramanlı filmler, “Zor Ölüm”ün ardından giderek daha da fazlalaşıp adeta yeni bir ‘alt tür’ oluşturdular. Gemide, stadyumda, adada, trende, uçakta, Beyaz Saray’da, otobüste geçen “Zor Ölüm” senaryoları izledik durmadan. Hâlâ da zaman zaman karşımıza çıkmaktalar…
Nitekim bu hafta vizyona giren “Gökdelen” de, yukarıdaki iki film türünün yine bu iki baş tacı örnekleri üzerinden bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş. Eski bir özel harekatçı olan Will Sawyer elim bir vaka sonrasında bir ayağını kaybetmiş ama hayatının aşkıyla da tanışmıştır. 10 yıl sonra kendisini protez bacakla, karısı ve iki çocuğuyla birlikte yaşayan, hayata geçirdiği küçük güvenlik şirketiyle mutlu mesut yaşayan bir adam olarak görürüz. Eski bir mesai arkadaşı sayesinde Hong Kong’da çok yüksek bir teknolojiyle yapılmış dev bir gökdelenin güvenlik testini yapacaktır. Nasıl bir arkadaş kıyağıysa artık; bu dev gökdelenin koca güvenlik testini ekipsiz, tek başına alabilmiştir! Ama kendisi bina dışında, ailesi de gökdelende kendilerine tahsis edilmiş bir dairedeyken, silahlı bir grup gökdelenin orta katlarının birinde büyük bir yangın başlatır ve gökdelenin idaresini e...