"Bunun adı Tosun"

"Dünyanın en eski mesleği" hangisi olduğu tartışmalıdır. Kimilerine göre "yatak sohbetleri" ilk sırayı alır. Bazılarına göre de "yalancılık". İkinci şık oldukça fazla dala ayrılır. Uzmanlara göre yalancıların çeşitleri boldur. "Doğruları söylememek"ten başlar, eksik bilgi vermeye kadar uzanır. Pek çoğunuzun bildiği gibi Beyaz ve Kara yalanları eklemeden olmaz.

Deniz Bayramoğlu, Gündem Özel'inde Çiftlikbank olayını işledi. Uzman dedikleriyle tartıştı. Anlı şanlı isimlerin "ben de dolandırıldım" itiraflarına tanık olduk. Örneğin son günlerin önemli ekran yüzü Özlem Denizmen kendisine oyuncak stereo'nun nasıl kakalandığını anlattı. Olay yeri de Amerika. Deniz Hanım, her şeyi bilen yazar Tevfik Uyar'dan 100 lira alıp "nasıl ikiye katlanacağını" gösterdi. Neticede kağıt parayı ortadan büküverdi. En çok kandırılanların "akıllı ve eğitimli insanlar" olduğunda fikir birliği sağlandı. Bir ara Prof. Dr. Canan Karatay'a "sızma zeytinyağı" yerine 10 Numara denilen araçları yakan yağı sokuşturduğumu hayal ettim. Hoca yutar mı? Hiç şüpheniz olmasın. Telefon dolandırıcılarına iyi para kaptırdığını unuttuk mu?

Örnekler dışarıdan

Gecenin yıldızı kesinlikle Oğuz Benlioğlu idi. En çok konuşan da oydu. Örnekleri hep dışarıdandı. Ünlü filozof Sokrates'le başladı filmlere konu olan Ponzi ve Şarbi'yi anlattı. Ponzi, 1882'de Parma'da doğmuş bir İtalyan. Önce ABD'ye göç ediyor. Daha sonra Kanada'ya geçiyor. Onun yarattığı dolandırıcılık sistemi hâlâ geçerli; "Bana paranı ver, 45 gün sonra yüzde elli kazan. İki ay sonra geri al, yüzde yüz kâr et". Sanki bizim Tosuncuk'un büyük büyük babası.

Şarbi olayında hedef zengin kadınlardı. "Bir kız çocuğuna otomla çarpıp sakat bıraktım. Ömür boyu bakmak zorundayım" masalıyla kalpleri kazanıyor. Bu formülle büyük paralar götürdü. Sonunda da figüran gibi kullandığı kız bütün hasılatı alıp kaçtı. Onunla ilgili filmleri izleyenleriniz vardır. Şarbi'nin çalışma alanı; Monaco kumarhaneleri. Seçim nasıl?

İnsanoğlunun yalancılığına örneklerden biri 3-5 yaşındaki çocuklara uygulanan testtir. Bu, oyuncak dolu odada ters çevrilmiş kovayı gösterip "sakın içine bakmayın" denen incelemedir. Üç yaşındakilerin yüzde 62'si yasağı ihlal ediyor. Sorulduğunda "bakmadım" diye inkar ediyorlar. Sıra beş yaşındakilere gelince tamamı kovayı açıp bakıyor. Hepsi "bakmadım" diye gerçeği saklıyorlar.