Çığlık çığlığa

İster dublajlı, ister doğal seslendirme yapılsın dizilerdeki konuşmalar artık duyulmuyor. Efektler desibel yasağını deldi, herşeyin önüne geçti. Seslendirmeyi yönetenlere ne oldu? Hepsi birden mi çıldırdı? Okur mesajları isyan halide. Ben bile sadece fon müziğini duyar hale geldim. Aklı başında biri çıkıp bu saçmalığın gerekçesini açıklamalı. Hani, iş evlendirme programlarındaki biplemelere benzemiyor.

Bu hastalığın reklamlara da bulaştığını farkediyorum. Güneş gözlüklü bir bayanın aynı pozunu bir kaç kare halinde  izliyoruz. Ağzı açılıp kapanıyor. İşitilen sadece 2 kelime; "bilmem ne tur". Bu sizce paralı reklam mı? Bir bankanınkini de atlamayalım. Bir sürü gencin suratıyla akapella yapılıyor, sırf gürültü. Bu zırvalıkların arasında bir tek istisna var, cips reklamı. Hani şu telefon operatörü kıza, "Şimdi biraz da sen bekle" denen. Galiba bunun başarısı taklitlerini çoğalttı. Ama kötü kopyalar! Eskiden sadece keçi meeelemesi vardı. Şimdilerde insan böğürmeleri ön planda. Gürültü çıkararak reklam yapmayı anlayamıyorum. Bunları kim hazırlıyor? "Yayınlanır onayı"nı kim veriyor?

Program tanıtımlarını da atlamayalım. Bunların çoğunluğu felaket. En son örneği, NTV'den vereceğim. "Hayat Yeniden" korku filmi fragmanı gibi. Anladığım kadarıyla sağlık programı. Hastane ve ameliyathane çekimleri sinir bozucu. Kimi belgesellerdeki vahşet sahnelerini hatırlatıyor. Televizyonların A'dan Z'ye otokontrol ihtiyacı olduğu inkar edilemez hale geldi.