Her devrin mikserleri

Yıldırım Aktuna ile sohbet ediyorduk. Merhumla dostluğumuz Şişli Etfal'deki doktorluk yıllarından başlar. Onun için rahat konuşurduk. Hatırladığım bu konuşmayı Bakırköy Belediye Başkanı'yken yapmıştık. Henüz Demirel'in partisine geçmemişti. Sağlık Bakanlığı da sonraki yıllarda geldi.

Aktuna, Türkiye'deki partileri iki gruba ayırdı; "Solcular ve Babacı'lar". Kendi siyasi oluşumundan başladı. "Bizimkiler, hemen her fırsatta isyan bayrağını çekmeye bayılır" dedi. Sonra Süleyman Baba'yı örnek vererek disiplinin önemini vurguladı.

Hoş Demirel'in de iç isyanlarla karşılaştığı dönemler çoktur. Zaman içerisinde bu unsurları kesip atmayı becerdi. CHP ise bir türlü ders almıyor. Hatırlayın Zülfü Livaneli'nin çıkışlarını. Ayranı kabardıkça başkanlık dahil bir yerlere talip olurdu. İstanbul Belediye Başkanlığı'nı R. Tayyip Erdoğan'ın kazanmasının önemli sebeplerinden biri de Livaneli. Zorla aday oldu ve oyları parçaladı. Erdoğan'ın bugünlere gelişinde katkısı büyüktür. Merak ettiğim yakında yine ortalara dökülecek mi?

Doğrusu Önder Sav'ı da merak ediyorum. Kemal Kılıçdaroğlu'nu başkanlık için gaza getiren o değil miydi? CHP'de her devrin isyancıları o kadar fazla ki. İki örnek daha vermek istiyorum. Mesela Adnan Keskin. Bir ara ortalardan kayboluyor sonra yeniden meydana çıkıyor.

Livaneli kadar tahripkâr isim; Fikri Sağlar. Hasbelkader Kültür Bakanlığı yaptı ya "Sayın Bakanım"lardan bir türlü kopamıyor.

Eski-yeni adaylar