Mazohist bir toplum olduk

Dizilerdeki kulvar değişimi ilginç. Sezon açanlarla yeni başlayanlar hep aynı temada.

Dünyadaki tüm eleştirmenlerin üzerinde birleştiği "komedi yapmak zordur" şeklinde. Bizdeki durum ise farklı. Hangi kanalı çevirirseniz çevirin, karşınızda Koyu Dram. İşte bu durum incelenmeye muhtaç.

İnsanımız ekran başına oturmadan yanına kağıt mendil almaya başladı. Sakın yanlış anlamayın. Bu Galatasaray'ın bir uluslararası başarısını anlatan spikerin "ağlamak istiyorum" demesine benzemiyor. Dökülen yaşların nedeni sevinç değil. Hepsinin sebebi sözünü ettiğimiz melodram.

Bir yerde Müjdat Gezen'in William Shakespeare'in Romeo Juliet'ini "Cennet Mahallesi"ne dönüştürmesine de benzemiyor. İtalya'da iki düşman aileyi anlatan bir öykü bu. Bizde ise ayı oynatanlarla, müzisyenlerin kavgasına çevrildi. Gerçekten başarılı oldu. Hiç olmazsa tutulan yol gülme hedefi idi.

Al birini vur ötekine

Bir düzine mendil tükettiren Zalim İstanbul durumuna bakın. Tek noktası dışında hiçbir yeri çalışmayan kötürüm delikanlı herkesi hüngür şakırt mateme boğuyor. Kimle konuşsam bu dizi için "bayılıyorum" diye söz ediyor. Sizce tuhaf bir durum değil mi?