Sabrederek, yerini buldu

TRT Müzik'in kuruluş aşamasını bilirim. Geçirdiği safhaları, ilk yayın gününü bugün gibi hatırlarım. Necati Göksel ve Bahtiyar Sis'in müdürlüklerini "uyumlu ikili" diye tanımlayabilirim. Sonra İsmail Güngör geldi. Buna "ilahi son" demek mümkün. Olayın ilk gününden itibaren emeği olan Süleyman Bektaş şimdilerde yönetici durumunda. Geç de olsa emeklerinin karşılığını aldı. İşten anlayan ve iyi niyetli biri. Tanıyanların anlattıkları da aynı şekilde. Bektaş en zor şartlarda görev yapmakta. Müdahaleler inanılır gibi değil. Torpil, patlatan patlatana. "İcazetliler listesi" yapsam kariyer sahiplerine yayın saati kalmaz. Bu durumda dağıtım doğrudan Ankara'dan. First Lady'nin torpillileri ilk sırada. Mesela "Kasımpaşalı Yıldız Muazzez Ersoy". Bir başkası Zerrin Özer. Mine Geçili'ye sık sık solo program yaptıran zatı tanıyorum. Hem de anonslarıyla birlikte. Uğur Işılak'tan ise gına geldi. Adam İstiklal Marşı'nı baştan sona okuyor. Üstelik para alıyor.

...

Bu hengamede gürültüye gidenlerin sayısı çok fazla. Bir dönem "TRT'nin Prensi" sıfatı yakıştırılan Uğur Çınar nerede? Onu en son Erguvan isimli yapımda izlemiştim. Çınar, TSM'den anlayanlardan. Ses ve meyanı olağanüstü. Bektaş'tan ricam Çınar'ı hak ettiği platforma tekrar dahil etmesi. Tabii, "hamil-i kart yakinimdir"cilerden sıyrılabilirse.

...

TRT Müzik'in en çarpıcı yanlarından biri klipleri. Hele Siyah-Beyaz'lar yok mu, bambaşka. Merhumları bunlar sayesinde anıyorum. Ertan Anapa, "Benim Bütün Dualarım Seninle" diyor. Sanki içimi okur gibi. Merhuma aynen yolluyorum. Bir bakıyorsunuz karşınızda İbrahim Tatlıses. Yıl 1982. Etrafında bir sürü mahalli kıyafetliyle. "Çoban kızı suya gider, su destisi elinde"yi söylüyor. Karayağız delikanlı. Çakı gibi Anadolu genci. Hamburg konserinde onu protesto eden bölücülere meydan okumasını hatırlıyorum; "Babam Arap, anam Kürt. Ben ise Türk oğlu Türk". O gün bugündür İbo'ya toz kondurmam. Ayrıca Türk müziğinin son yüzyılda gelmiş geçmiş en önemli iki sesinden biridir.

...