1990’lara dönmek isteyen kim?

Siyaset de söylemlerin dünyası da çok dinamik... Lakin yakından bakıldığında kullanılan kavramlar, metaforlar sınırlı sayıda... Hükümetin PKK'ya yönelik operasyonları ile yeni bir evreye girdik. Bu yeni evre nasıl bir dünyanın kapılarını açıyor? PKK terörünün askerleri, polisleri ve karakolları hedef almasıyla tekrardan unutmak istediğimiz bir dönemi kaygıyla, korkuyla konuşuyoruz: 1990'ların alacakaranlığını... 
Terörün, faili meçhullerin umutlarımızı esir aldığı, krizlerin hepimizi derin karamsarlığa sürüklediği yıllardı... İktidar ve muhalefet "90'lara geri dönmek" metaforunu farklı olguları anlatmak için kullanıyor. Son dönemde ilk kez 6-8 Ekim Kobani eylemleri sırasında duymuştuk bu metaforu... 
AK Parti nezdinde 90'lara dönmek koalisyonların istikrarsız dünyası, ekonomik krizler ve bunlarla bağlantılı olarak terörün tavan yapması... Muhalefet için ise iktidarın tek başına hükümet olma "hırsı" ile "PKK'yla savaşa tutuşarak ülkeyi yangın yerine çevirmesi..." 
Suruç katliamını bahane ederek PKK'nın ateşkese son vermesi HDP için bile ciddi bir meşruiyet kaybı getirdi. Hükümet de operasyonlara başlayarak Kandil'deki PKK kamplarını bombalayarak "moral üstünlüğü" ele geçirdi. Yine de devletin PKK ile mücadelesinin en sıcak dönemindeyiz. Bombaların patlamaya devam ettiği ve şehit cenazelerinin geldiği bir ortamda çözüm sürecinin "rafa kalkmasının" suçunu Hükümete yüklemek isteyenler 90'lara dönme metaforunu tekrardan tedavüle soktu. Nitekim Cumhurbaşkanı Erdoğan Çin- Endonezya gezisi dönüşünde Türkiye'nin 90'lardan farklı bir yerde olduğunu şu cümlelerle vurguladı: "O tür ifadeleri kullananların zihinsel yapısı, aslında 90'ların çok gerisinde. Dolayısıyla, önce onların kendilerini gözden geçirmesi lazım. Belki de 90'lar öncesine bir tür özlem duyuyorlar. Ama Türkiye artık o dönemleri çoktan geride bıraktı."