Bazılarının “Adalet” ile imtihanı

Sihirli bir kelime adalet... İslami muhayyilenin de siyasi hayatımızın da en itibarlı kavramı. Kim ağzına alsa içimizdeki haksızlığa karşı çıkma duygusunu canlandırıyor. Söyleyenin şahsını, emelini görmezden geliveriyoruz. Ve çoğu zaman tüm rahatsız olduklarımızı bu talebin içine boca ediyoruz. Ulaşamadığımız ideallerimizi, kendi adımıza beklentilerimizi dolduruyoruz "adalet" paketinin içine.
Yetmiyor... "Adalet" isteği kurumların performans sorunlarına olan isyanımızı ayaklandırıyor. Hangimiz modern devletin adaletsiz uygulamalarından muzdarip değil? Ya da uluslararası sistemin ürettiği adaletsizlikleri saymakla bitirebilir miyiz?
Filistin'den Arakan'a, Bosna'dan Suriye ve Yemen'e baskıların, zulümlerin ve katliamların her türlüsünü gördük. Bakın, şimdilerde "insan haklarının beşiği" görülen Batı "demokrasilerinde" mültecilerin ya da Müslümanların "insan" olduğu unutuluyor. Başkan Trump'lı ABD'nin hâkim olduğu sistemde kaos artarken "güçlünün haklı olduğu" tezi daha aşikâr şekilde hüküm ferma hale geliyor.
İşte bu değerlendirme ışığında, 15 Temmuz ve FETÖ davalarının yargılama süreçlerine eleştiri için yollara düşen CHP'nin yürüyüşünün adını "adalet" koymasını etkili bir tercih olarak gördüm. Kadim bir kavrama işaret ederken AK Parti'nin de önemli bir sermayesini elinden almaya çalışıyor. Bu kavramı kullanırken CHP'nin uzun yıllardır Kemalist vesayetin savunucusu olduğu gerçeğini gizlemeye çalışması ise hiç şaşırtmıyor. 20 gündür yürüyen Kılıçdaroğlu'nun bu eylemle kendi parti tabanını ve dolayısıyla parti liderliğini pekiştirmesi de sürpriz değil.
Asıl çarpıcı olan CHP'nin yürüyüşünün bazı AK Partililer tarafından nasıl ele alındığı. Kast ettiğim, CHP yürüyüşünü 28 Şubat'ın başörtüsü zulmünün en kesif olduğu dönemde yapılan "ele ele yürüyüşü" ile karşılaştırabilmeleri. "AK Parti'nin adaletle imtihanı" gibi başlıklar atabilmeleri hem de adalet kavramının İslami muhayyiledeki derinliğine işaret ederek.