Neden “yeni güvenlik” politikası?

Irak ve Suriye'den gelen sıcak haberler birbiriyle yarışıyor sanki. Tüm gözler Musul operasyonundayken kuzey Suriye yeniden hareketlendi. Afrin'den El-Bab'a doğru genişlemeye çalışan ve ÖSO güçlerine saldıran YPG militanları TSK tarafından çarşamba gecesi vuruldu. 160 ila 200 arasında teröristin etkisiz hale getirildiği açıklandı.
Böylece Türkiye- ABD arasında gerginlik yaratmayı arzu eden PKK- YPG'nin son provokasyonu cevapsız bırakılmadı. Yine Irak hükümeti ile tansiyonların yükselmesi pahasına Türkiye'nin askeri olarak Musul operasyonunda olma iradesini sergilemesi dikkat çekiyor.
Birkaç ay öncesine kadar üzerindeki mülteci yükü ve terör tehdidi sebebiyle dünyayı uyarmakla yetinen Türkiye gittikçe "sert gücünü" öne çıkarıyor. Ankara, Suriye sınırında 5 bin kilometrekarelik güvenli bölgeyi kurmak için askeri operasyon yürütmekle kalmıyor. Musul'da mezhep çatışmasına müsaade etmeyeceğini ısrarla vurguluyor.
Bu değişim elbette sadece Ankara'nın eğit-donat uyguladığı aktörleri (ÖSO, Peşmerge ve Ninova güçleri) destekleme kararlılığı ile açıklanamaz. Çok daha köklü doktriner bir dönüşüm yaşanıyor.

***
İki iç savaşın ateş çemberi ile sarılan Türkiye'nin dış politikası "yeni ulusal güvenlik anlayışı" etrafında yeniden yapılandırılıyor.
PKK, DEAŞ ve FETÖ ile mücadele yeni bir konsepte taşınıyor. Terörle "savunma" temelinde değil "önleyici ve ön alıcı tedbirlerle" mücadele ediliyor. Bu yaklaşımı Cumhurbaşkanı Erdoğan çok net özetledi: