Açgözlülük üzerine bir Rus masalı

HOŞUMA GİDEN ŞEYLER

Yıllardır tanıdığım, iyi bir okur, izleyici ve araştırmacı olan elektrik mühendisi Semih Kalkanoğlu şiir formatında yazılmış bir Rus masalı göndermiş.
Yazarı ünlü Rus edebiyatçı Aleksander Puşkin.
Rusça başlığın esas çevirisi Balıkçı ile Balığın Masalı (Rusçasıyla “Сказка о рыбаке и рыбке – Skazka o rybake i rybke) olan bu masal Александр Пушкин (Aleksandr Puşkin) tarafından 14 Ekim 1833 tarihinde şiir formatında kaleme alınmış ve ilk defa 1835 yılının Mayıs ayında Библиотека для чтения (Okuma için kütüphane) adlı edebiyat dergisinde yayımlanmıştır.
Sizinle de paylaşmak istedim;

*  *  *

Bir zamanlar, kendisi gibi yaşlı mı yaşlı eşiyle bir balıkçı,
Yaşarlarmış denizin kıyısında, altına sığındıkları köhne bir dam.
Artık harabeye dönmüş kulübeleri, sanki bir ağıl,
Neredeyse orada geçmiş ömürleri, dile kolay
tam otuz üç yıl.
Yaşlı adam ağı elinde, gün boyu dalgaların üstünde,
Kadıncağız da sürekli iplik eğirir durur çıkrığı önünde.

Her zamanki gibi bir gün yine ağını denize attığında,
Çalı çırpı ve biraz da balçık vardı adamın bahtında.
Ağı tekrardan attı, görmek istedi kısmetini,
Bu sefer de yosun almıştı, balçığın yerini.
Artık ne çıkarsa şansıma deyip
son bir defa baktığında,
Nihayet bir balık başını eğip duruyordu
ağın kuytusunda.
Sıradan bir balık değildi: Altından!
İhtiyara, “bırak beni” diye yalvaran.
“Ey yaşlı balıkçı, eğer bırakırsan beni denize,
Hep şans ve mutluluk getiririm tüm ailenize.
Ne hayalin varsa gönlünde, bir de ne dilersen dile,
Hemen bulacaksın elinde, daha ulaşmadan evine.”
Yaşlı adam şaşırdı, sarardı soldu
korkudan beti benzi attı,
Otuz üç yıl görmemişti böylesini, peki şimdi ne olacaktı?
Olacak şey miydi konuşan balık,
Bakmak uygun olmazdı alık alık.