Baba öyküler ders ve his dolu...

Jehan İstiklal Barbur, Beyrut'ta doğup İskenderun'da büyüyen, Türkiye'de öğrenim görüp müzikle uğraşan ve sonra edebiyata girip öykü ve şiirler yayımlayan bir değerli isim.

OT Kitap tarafından yayımlanan "Baba Öyküler" adlı kitabı, "beni al" diye ısrarla kaş-göz ediyordu kitapçıda, karşılık verip aldım tabii ki.

Baba Öyküler'de çeşitli dallarda isim yapmış kimselerin ya da babası isim yapmışların, babalarıyla ile olan ilişkileri anlatılmakta.

Barbur, bu isimlere sözü vermeden önce kendisi bir girizgâh yapıyor ve bu girizgâhta biçeminin kıvraklığını, akıcılığını, anlatım gücünü gösteriyor.

Kimler var peki? Sayalım babasını anlatanları: Barbaros Şansal, Ali Nesin, Filinta Önal, Tansu Okan, Sevinç Erbulak, Sait Ali Köknar, Fırat Tanış, Yekta Kopan, Mine Söğüt, Bülent Ortaçgil, Sevan Nişanyan, Nebil Özgentürk, Ercan Kesal, Serra Yılmaz, Fazıl Say, Enver Aysever, Ezel Akay, Atilla Birkiye, Murat Ateş.

Önce, en çok kimin öyküsünü ve anlatımını beğendim ya da beğenmedim, onu diyeyim. En çok Nebil Özgentürk'ün babasının öyküsünü beğendim. Adana'da bir Arap Alevisi babası. Özgentürk soyadı, Türkleştirme kastıyla veriliyor nüfus idaresince. Nebil Özgentürk, bunu yanlış bulmakla birlikte, genç cumhuriyetin kaygılarını da anlıyor. Bir de minnet borçlular Atatürk'e. Atatürk'e "Arap Alevilerini sürelim gitsinler" diyorlar, reddediyor bunu şiddetle. Nebil'in annesi, 12 çocuk doğurmuş, bunun 9'u sağ kalmış, babası berberlik ve sünnetçilik ederek çocuklarını büyütmüş ve okumaları için olağanüstü bir çaba sarf etmiş. Çocuklardan birisi Nebil, biri de yine ünlü bir sinema adamı olan Ali Özgentürk. Ve CHP'de siyaset yapmış babaları Süleyman Özgentürk. İsmet Paşa gelmiş bir tarihte evlerine, Can Yücel sürgünde iken onlarda kalmış. 1980 darbesinde üç kardeş ayrı ayrı illerde tutuklanmış, babaları mekik dokumuş çile çekerek bu üç il arasında.