Çamurda savaşmak

Dünya jeopolitik dengelerinin yeniden şekillendiği tektonik bir değişim döneminden geçiyoruz. Bu değişimin itici güçleri şüphesiz ekonomik, sosyal/demografik, teknolojik, siyasi ve askeri alanda yaşanan birbirine bağımlı gelişmeler.

Zeytin Dalının Etkileri. Bölgemizde TSK’nın başarı ile yürüttüğü Zeytin Dalı Harekatı küresel ölçekli sonuçları beraberinde getirecek etki potansiyeline sahip. 2016 yazında başlatılan Fırat Kalkanı harekatından amaç, kapsam ve hedefler bakımından büyük farkı olmasa da zamanlama ve küresel konjonktürün şatları bu harekatı farklı kılıyor. En önemli özelliği Barzani Kürdistan’ının bağımsızlık referandum fiyaskosunun sonrasında oluşan bir konjonktürde icra edilmesi. Zira söz konusu fiyasko hegemonyanın vekalet savaşları üzerinden jeopolitik hedeflerine erişmesinin artık kolay olmayacağını gösterdi. Bölgesel ittifakların ya da geçici işbirliklerinin dışarıdan bölgeye empoze edilen jeopolitik çözümleri reddedebileceğini ispat etti. Bu çıkarımın özü, hegemonyanın kendi askeri ile bedel ödemeye hazır olup olmadığıdır. Vekalet savaşçıları düzenli ordu birliği savaşçıları değil. Hegemonya Afganistan, Irak, Libya ve Suriye müdahaleleri dersleri ışığında kendi piyadesini, pilotunu ya da özel kuvvetlerini doğrudan cephede kullanmıyor. Hele terörle mücadele maskesi altında vekalet savaşı yürütme stratejisi artık kimseyi etkilemiyor. Demokrasi kelimesinin maske olarak kullanılması gibi terörle mücadele de soğuk savaş sonrası dönemde yaratılan sihri artık yaratmıyor. Bu nedenledir ki ABD Savunma Bakanı Mattis 9 Ekim 2017 tarihinde yaptığı bir konuşmada sahadaki muharip askerin ABD çıkarları için ne kadar önemli olduğunu dile getirerek Amerikalı tarihçi T.R. Fehrenbach’ın Kore Savaşlarını anlattığı “This Kind of War (Bu çeşit Savaş)’’ isimli kitaba vurgu yaptı. Konuşmasında kitaptan yaptığı alıntı şu şekildeydi: