Kudüs diğer meselelere benzemez

İsrail, kurulduğu günden bu yana kayrılan bir ülke. Hitler’in 6 milyon Yahudi’yi öldürmesinden bu yana dünyada çok şey değişti. Çünkü Batı’da Yahudi düşmanlığı hep had safhadaydı.
Şimdi bile gidip bakılsa Avrupa’da ve hatta ABD’de Yahudi karşıtlığı çok yaygındır. Evvelden beri Batı’daki insanlar başlarına gelen birçok köyü olayın sorumluluğunu Yahudilere yıkmıştır.
Osmanlıdan beri Müslümanlar ise Yahudilere hep kucak açmıştır. Desteklemiştir. Hitler’den kaçan Yahudi akademisyenlere dahi ülkenin kapısını Türkiye açmıştır. Bunlar hep bilinir ve söylenir. Ancak kurulduğu günden bu yana İsrail hem Filistinlilerin topraklarına haksızca el koymuş hem de her türlü sistematik işkence ve kötü muamelede bulunmuştur.

Benim aklıma İsrail deyince çocukluğumdan kalan bir görüntü geliyor. 1980’lerde TRT’nin yayınladığı haberde İsrailli askerler taşlarla Filistinli çocukların kollarını kırıyorlardı. Ellerinde silah olmayan, yapabildikleri tek şey taş atmak olan Filistinliler, İsrailli askerlerce işkence görmüştü. Bunu yapan İsrailli askerlere hiçbir şey olmadı. Dünya tepki gösterdi ama sonuç değişmedi...
Aradan geçen bunca zaman sonra İsrail kanun tanımazlığını sürdürdü. Kafası ne eserse onu yaptı. Filistinlilerin topraklarına el koydu haksızca, yerleşim yerlerine evler dikti, Filistinlileri ezdi, dövdü, gururlarıyla oynadı. Bir devletin terörist olarak tanımlanabilecek bütün eylemlerini gerçekleştirdi İsrail. Büyük sermaye ve medya desteğiyle yaptıkları görmezden gelindi. İsrail asla eleştirilmedi. Eleştirenler işlerinden oldu.