Sandıkla darbeyi aynı cümlede kullanmak

Hiç unutmuyorum 28 Şubat'ın en hararetli zamanlarıydı. Dönemin darbe yanlısı gazetecileri Genelkurmay Başkanı Hüseyin Kıvrıkoğlu'na Fazilet Partisi Genel Başkanı seçilen Recai Kutan'ı...

Hiç unutmuyorum 28 Şubat'ın en hararetli zamanlarıydı. Dönemin darbe yanlısı gazetecileri Genelkurmay Başkanı Hüseyin Kıvrıkoğlu'na Fazilet Partisi Genel Başkanı seçilen Recai Kutan'ı sormuşlardı. Normal bir demokraside gazetecilerin Recai Kutan'a Hüseyin Kıvrıkoğlu hakkında, "Ne düşünüyorsunuz?" diye sormaları gerekirdi. Çünkü biri seçilmiş diğeri atanmış kişidir. Önemli olan milletin seçtiği kişilerdir. Çünkü halk hesabı seçtiği kişilerden sorar, atanmış memurlardan değil.

18 Mart 1999 tarihli Hürriyet gazetesinde manşet şuydu: "Paşadan Kutan'a Yanıt Yok." Haberi okuyalım: "Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu, FP Genel Başkanı Recai Kutan'ın kendisine gönderdiği mektubu yanıtlamayacak. Kutan, mektup göndererek, parti programıyla ilgili yürüttükleri hazırlıklar çerçevesinde, orduya ilişkin bölümün yazılmasında Genelkurmay'ın da görüşlerini almak istediklerini belirtmişti. Bu mektupta ilgili bölümün ‘iş birliği içinde’ oluşturulması rica ediliyordu. Genelkurmay Başkanı Kıvrıkoğlu, Hürriyet Ankara Temsilcisi Sedat Ergin'in bu konudaki sorusuna şu karşılığı verdi: Böyle bir mektubun gönderildiğini ben de basından öğrendim. Fakat bugüne dek karargâhım böyle bir konuyu bana arz etmediğine göre, fazla önemsenecek bir tarafı olduğunu zannetmiyorum."

28 Şubatçı Sedat Ergin mantığıyla bakarsanız Genelkurmay Başkanı Kıvrıkoğlu için Recai Kutan önemsiz bir adamdı. Ciddiye alınacak bir tarafı yoktu. Orduyla ilgili parti programını hazırlayan Fazilet Partisi, Genelkurmay'a görüş sormuş. Öyle ya koskoca Paşa, seçilmiş Recai Kutan'a cevap veremezdi. Kutan da kimdi? 28 Şubat'ın 1 numaralı destekçisi Hürriyet'te aynı tarihlerde şöyle bir haber de vardı. Recai Kutan tokalaşmak için elini uzatmış ama Kıvrıkoğlu tarağını çıkarıp saçını taramıştı. Kutan'ın eli havada kalmış. Gazeteler mutluluk içindeydi. Paşa, FP liderini sallamamıştı!

O günlerden bugünlere köprünün altından çok sular aktı. Tayyip Erdoğan'ı yok etmek için her şeyi yaptılar. Şiir okudu diye içeri attılar. Refah Partisi kapatıldı. Rahmetli Erbakan Hoca siyasi yasaklı oldu. Sonradan kurulan Fazilet Partisi de kapatıldı. Müslümanlara, muhafazakârlara, dindarlara kan kusturuldu. Eğitim hakları elinden alındı. İş adamlarına, MÜSİAD'a hayat dar edildi. Daha neler neler. 28 Şubat'taki zulmü yazsak bitiremeyiz...

Peki tüm bu keşmekeşin, vicdansızlığın üzerinden nasıl çıktık? Seçimlerle ve sandıkla. 2002'de AK Parti milletten aldığı büyük destekle yola çıktı. 2007'de e-Muhtıra yedi, 367 garabetiyle karşılaştı. Eşi başörtülü olan Çankaya'ya çıkamaz dendi. 2007 seçimlerinde AK Parti yüzde 47 ile rekor oy aldı. 2008'de kapatma davası açıldı. Askerî vesayet hep Demokles'in kılıcı gibi havada asılı kaldı. 2010 referandumu ve 2011 seçimleriyle bunlar da aşıldı.

Sonra FETÖ'cü teröristler çıktı. 2014 yerel seçimleri, 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleriyle bunlar da aşıldı. 7 Haziran seçim sonuçlarıyla PKK iyice hortladı ama devletin kararlılığıyla bu terör örgütü de ağır yenilgi aldı. 1 Kasım seçimleri de milletin devletin yanında olduğunun göstergesiydi.

YAZININ DEVAMI