Bu utanç da size kapak olsun!

Zaten ömrü yasal çerçevede geçmiş insanların dinleyende ilgi uyandıracak fantastik hikâyelerinin olduğuna da pek inanmam.

            Çocukluğumun ve gençliğimin haberlerini düşününce bugünün gençlerinin dünyaya nasıl baktığını doğrusu merak ediyorum.

            İçlerinde hiçbir zaman olmadığım için haklarında anlatacak anım yok ancak çocukluğumun ve gençliğimin solcuları aklımda hep, antiemperyalizm üzerine slogan atan çoğu samimi, azı sinsi insanlar olarak kalmış.

            Eskiden, özellikle İstanbul ve Ankara üniversitelerinde solcular hâkimdi. Ara ara ana haberlerde ABD’yi, Batı’yı protesto ederken dayak yiyen devrimci gençleri görürdük. Sırtlarından cop eksik olmazdı!

            Adı merkez medya olan çöplükte, aslında eskinin çakma devrimcileri, o günlerin ise seçkinci faşist artıkları solculuk oynardı sürekli!

            Polis dayağı altında atılan sloganlar halen daha dün gibi kulaklarımda çınlıyor!..