Sahnede bir usta

Herkes aktör ya günümüzde...

Cihangir’de elimizi sallasak aktöre, aktriste çarpıyor.
Bu kadar çok dizi ve film olunca elbet oyunculuk topu dönüp dolaşıp herkesin önüne düşüyor.
Ama o topu 90’a takmak, yıllarca uzun driplinglerle sürebilmek, tiyatro sahnesine taşıyabilmek işte aktörlük bu...
Selçuk Yöntem’in yaptığı gibi...
6 yıl önce Çehov’un “Vişne Bahçesi”nden sonra yine çok bildik bir metinle sahnelere döndü usta oyuncu;
7 ay önce 91 yaşında ölen Alman oyun yazarı Tankred Dorst’un en bildik oyunu olan “Benim Adım Feuerbach”la...
Artı Sahne’de sahnelenen ilk oyunu izledim.
22 yıl önce de aynı oyunu oynamıştı Selçuk Yöntem.
Sahnelerden kopabilir mi bir aktör? Feuerbach da sağlığı nedeniyle kopmak zorunda olduğu sahnelere geri dönmeye çalışan bir aktör.
Ünlü bir yönetmenin sahneleyeceği son oyunun, oyunculuk denemelerine katılmaya veriyor.
Ancak yönetmen yerine karşısında asistanı var.
Ve başlıyor iç hesaplaşmasına...
Her ne kadar Toprak Can Adıgüzel ve Gülçin Kültür Şahin de rol alsa aslında tek kişilik bir oyun bu.
Bütün yük, bütün metin, bütün sahne, bütün oyunculuk Selçuk Yöntem’in omuzlarında...
1 saat boyunca tek kişilik şov yapıyor.
2-3 oyun sonrası eminim tempoyu daha da yükseltecek ve dört dörtlük bir seviyeye getirecektir oyunu.
4 Şubat Mall of İstanbul, 9 Şubat Artı Sahne, 10 Şubat Kadıköy Halk Eğitim Merkezi’nde sahneleyecek oyunu.
Ben usta oyuncuların sahnede olmasını tiyatroya emek ve zaman harcamalarını çok önemsiyorum.
Selçuk Yöntem gibi usta bir oyuncuyu 1 saat süren bu oyunda izlemenizi tavsiye ederim.

Keşke başka sahne olsaydı

Selçuk Yöntem’in oynadığı “Benim Adım Feuerbach”ın tek eksik yanı neydi biliyor musunuz, sahnesi...
Mecidiyeköy’de Ali Sami Yen Stadı’nın yerine yapılan binaların altına kurulan Artı Sahne’deydi oyun.
Müthiş bir salon...
Her şeyi tamam... Sahnenin büyüklüğü, seyirci koltukları, salon, kulisler 10 üzerinden 10...
Peki nedir seni rahatsız eden derseniz, söyleyeyim...
Bu arazinin şehir parkı olması için yapılan tüm çabalara rağmen gökdelenlerin dikilmesi...
Üzerine bir de asansörden düşüp 10 işçinin ölmesi.
Biz güzel salonda güzel bir oyun izlerken ister istemez o 10 işçinin silüeti üzerimize vuruyor diye düşündüm.
Duyduğum kadarıyla Okan Bayülgen de buranın kültür-sanat işlerini yapacakmış.
10 işçinin hükmü binalar tamamlanıp şıkır şıkır salonlar kurulana kadarmış işte...

Çocuklarla hafta sonu kaçamağı

Çocuk sahibi olmak biraz mazoşistçe bir durum.
Beni düşünün daha 15 gün önce iki çocuğu alıp hafta sonu kar tatiline gitmişim.
Sanki yorgunluktan eziyetten ölmemişiz gibi geçen hafta sonu bu kez çıtayı daha da yükselttik: Ailece hafta sonu Barcelona tatiline gittik.
Üstelik bu sefer yanımızda yardımcı ablamız da yoktu.
Kızımız Pera’yla daha önce üç kişi olarak yurtdışı tatilleri yapmıştık ama 2,5 yaşındaki Pars’ın da dahil olmasıyla 4 kişi olarak ilk kez yurtdışına tatile çıktık. Delirdin mi dediğinizi duyar gibiyim.
Cuma öğlen gidip pazar gecesi dönülür mü?
Çocuklarla bu kadar kısa tatil için 3,5 saat uçak yolculuğu yapılır mı?
Ne deseniz doğru...
Dediklerinizden çok daha fazlasını yaşadık
2 günlük tatil boyunca.
Yorulduk, bittik, koşturmaktan tükendik...
Ama çocuk sahibi olmak böyle mazoşist bir durum işte...
Her türlü eziyete rağmen sonunda mutlu oluyorsun.
Ben de Barcelona’dan mahvolmuş bir baba olarak dönerken, haftaya çocuklarla nereye gidelim diye düşünüyorduk.
Barcelona’da iki çocukla nereye gidilir, neler yapılır onu da sonra anlatacağım.

Sakın bu topa girme Ertuğrul Abi