Bizim kahramanlarımız kim?

1990'larda devletin Kürtlere uyguladığı zulüm nasıl oldu da o dönemde sessizce geçiştirildi bu ülkenin batısında? Köyler boşaltılırken nasıl yer yerinden oynamadı? Bu ülkenin askeri, polisi kendisine verilen yargısız infaz “hakkını” pervasızca kullanırken, faili meçhul cinayetler günlük hayatın parçası hâline gelirken nasıl oldu da normal hayat devam edebildi bu ülkede?

Tüm bunlar yaşanırken nasıl oldu da devletin meşruiyeti sorgulanmadı? Birkaç cılız itiraz dışında bu konuda ciddi bir muhalefet oluşmadı, bugünün liberal veya sol kalemleri bile bir komutan edası ile Bekaa Vadisi'nin nasıl bombalanması gerektiği üzerine yazılar yazabildi?
Batıda yaşayanların doğuda olanlardan haberi yoktu, bundan dolayı mı? Zayıf bir argüman olsa da, kabul diyelim.

Peki, Youtube, Twitter çağında nasıl oldu da bu ülkede Esad'ın zulmüne karşı beklenebileceğinden çok daha düşük derecede bir duyarlılık gelişti? Esad'ın İnstagram hesabında paylaştığı resimlerin altı, Türkçe övgülerle doldu, bu ülkenin ana muhalefet partisinin üyeleri Esad'a destek mitinglerine katıldı. Bu mitinglerde “Allah, Suriye, Beşar ve canımız kanımız sana feda olsun Beşar" sloganları atıldı.