Ferhunde Hoca...

Cenaze namazını kaldıran imam, “yetiştirdiği öğrencilere annelik yapan, cefakârca onları yetiştiren” gibi bir cümle kurdu. Cenazesini kaldırdığı kadını tanımıyordu. Ama hakkındaki yorumu isabetliydi. Kafasındaki ideal hocayı tanımlayarak, bu övgüyle son yolculuğuna göndermek isteyen imam belki de farkında olmadan, dokunduğu herkesin hayatını güzelleştiren bir hocayı doğru kelimelerle ifade ediyordu...
Ferhunde Özbay, geçtiğimiz hafta 71 yaşında hayatını kaybetti. Boğaziçi sosyoloji bölümünün duayen hocalarındandı. Demografi, göç, aile, ev içi emek konusunda öncü çalışmalarda bulunmuş, Türkiye'de bu alanlarda ona referans vermeden çalışılamayacak bir külliyat bırakmıştı.
Ferhunde Hoca, çok iyi bir akademisyendi. Üretkendi, titizdi. Öğrencisi ve dostu Cenk Özbay'ın yazdığı gibi: “Kendi tabiriyle Pozitivizm’in yükselişine, düşüşüne ve ölümüne şahit oldu, araştırma yapmanın, sahaya çıkmanın ve insanlarla konuşmanın önemini vurgulamaktan da hiç vazgeçmedi.” Hayatı boyunca farklı ekollerin yükselişi ve düşüşüne tanık olmuş bir akademisyen olarak yeni fikirlere her zaman açık ama akademik popülizme de mesafeliydi. İşini fazlasıyla ciddiye alır, bir bilgiyi veya katkıyı onu üreten kişinin kimliğinden bağımsız değerlendirirdi. Birçok kaynaktan beslenirdi.