Rusya PKK'yı nasıl sattı?

Türkiye'nin güneyinde bir “terör koridoru” olarak adlandırdığı hatta, yani Suriye'nin kuzeyinde konuşlanan DAEŞ ve PYD unsurlarını hedef alan Fırat Kalkanı operasyonuna Batı dünyasının tavrı kadar önemli olan başka bir faktör var.
ABD'nin DAEŞ'e karşı en ucuz maliyetli çözümü PYD'nin kullanılmasıydı. Amerikan askerlerini sahaya sürmeden, savaşmaya gönüllü Kürt gençlerini DAEŞ ile savaştırmanın maliyeti ABD için çok düşüktü.
Uluslararası medyada HDP liderine yağ çekmek, Salih Müslim'i iki-üç konferansta konuşturmak, biraz silah... PKK'nın ABD'nin gönüllü savaşçı olmasını ABD için maliyeti bu kadardı. Maksimalist hedeflerle gözü dönen, bölge gerçeklerini arkasına dayadığı süper güç ile değiştirebileceğini sanan, Kobani ruhu denilen sekülerizm kılıfında militarizm ile Kürt gençlerini radikalleştiren, PKK yönetimi ABD'nin taşeronu olmak için epey hevesliydi zira.
ABD'nin PKK'ya mesafe alması elbette mühim ancak şaşırtıcı değil. Sonuçta PKK günün sonunda ABD için bir maliyetti. NATO müttefiki ile olan ilişkisi hancı; PKK ile kurduğu taktiksel ilişki ise yolcuydu.
Lakin bu denklemde asıl ani manevrayı başka bir güç yaptı.
Rusya'nın PKK ve PYD ile kurduğu ittifak, Türkiye ile ilişkilerin bozulmasına sebep olan uçak krizinden öncesine tekabül ediyor.
Rusya'nın PYD ve PKK ile ilişkisi aslında Esad rejiminin bu örgüte yaklaşımı ile paralellik arz etti.
Suriye isyanının ilk zamanlarında PYD ve PKK kullanışlı aktörlerdi. Suriye'nin kuzeyinde muhalefete karşı rejimin kullandığı bir denge mekanizması oldu. Suriye rejimi ile PYD arasındaki organik ilişki çok uzun süre devam etti. Suriye rejimi PYD unsurlarına maddi manevi desteğini esirgemedi. Muhalefete karşı, PYD'ye otonomi vaadi ile Suriye rejimi yıllardır demir yumrukla ezdiği Kürt nüfusunu kullanmaya girişti.