Esaslı bir strateji lâzım...

Suruç’taki katliamın öncelikle istihbarat zâfiyeti nedeniyle önlenemediği, canlı bomba saldırısının arkasından ihmaller zinciri olduğu ve IŞİD gibi terör örgütlerinin tâkip edilmediği tesbitleri yapılıyor.

Zira Türkiye’ye gelen iki milyona yakın mültecinin ancak yüzde 7-8’inin kimliği olduğu belirtiliyor; geri kalanın pasaportu ve kimliği yok. Aralarına sızmış militanlara dair güvenlik birimlerinin elinde hiçbir bilgi bulunmuyor.

Amerikan işgaliyle dağılan Irak ordusunun ağır ve hafif silâhlarıyla muhalif gruplara gönderilen mühimmatın çoğunun söz konusu örgütlerin eline geçtiği kaydediliyor. En son IŞİD’in Irak ve Kuzey Irak’ta peşmergelerden ve Suriye’de başta Özgür Suriye Ordusu olmak üzere diğer örgütlerin depolarından çokça silâh gasbettiği bildiriliyor.

Yüzlerce uçaksavarın, tanksavarın, bombaatarın, özel dürbünlü uzun menzilli silâhın, hatta tankın özellikle son dönemde IŞİD’in eline geçtiği kaydediliyor. Ve bunlardan bir kısmının Türkiye’ye sokulduğu ifâde ediliyor.

Yine baştan beri muhalefetin hangi kesimine destek sağlayacağı hususunda zikzaklar çizen Ankara’nın, önce Suriye muhalefetinin çatısı Özgür Suriye Ordusu’na destek verirken, daha sonra başta gönderilen lojistik yardımın ve mühimmatın alan kontrolü sağlayan El Kaide bağlantılı IŞİD gibi örgütlerin eline geçtiği ortaya çıkıyor.

Diyarbakır Emniyet Müdürlüğü’nün istihbarat raporunda 70 IŞİD militanının Türkiye’de eylem hazırlığında olduğunun bildirilmesine rağmen, bombalı saldırıyla ilgili Suruç’ta istihbaratın ve emniyetin gerekli tedbirleri almadığı medyaya yansıdı.