AB, sığınmacılar ve kara komedi

Avrupa Birliği (AB) Türkiye ile mart ortasında imzaladığı sığınmacı anlaşması uyarınca düğmeye bastı. Pazartesi günü devasa lojistik gerektiren bir operasyon başladı. Hedef, Avrupa’daki serbest dolaşım bölgesine (schengen) açılan kapı olan Yunanistan’da birikmiş Suriyelilerin başını çektiği sığınmacıları Türkiye’ye geri yollamak. Kayıt merkezleri, hukuki uzmanları, tercümanlarıyla 4 bin kişilik görev gücü altı ayda 320 milyon dolara Yunanistan’ı koruyup kollamaya çalışacak.
Hepimize geçmiş olsun! Bu sayede ismini geçen sene koyduğumuz üzere artık resmen “tampon bölge” olduk. Türkiye’yi yöneten siyasal İslamcı aklın epeydir Batı’yı Suriye işgaline zorlamak üzere kullandığı türden “güvenliklisinden” filan da değil. Uluslararası ilişkiler lugatından bildiğimiz “tampon bölge”. Suriye’nin yanı sıra Pakistan, Bangladeş gibi ülkelerden sığınmacıları nasıl geri yollayabileceğimiz meçhul. AB’nin 3+3 milyar Avro’luk insani rüşvetiyle “Pakistanlaşma” sürecinde dev adımlarla ilerlemeye devam edeceğimiz anlaşılıyor.

***

Yunan adalarında “No to Turkey” (Türkiye’ye hayır) pankartlarıyla gösteriler yapan sığınmacılardan anlayacağımız üzere, kimsenin memleketimizi “güvenli” bulduğu yok. Aylardır kendi insanımızın hedefi olduğu bombalı saldırılar düşünülürse, hak vermemek elde değil. Zaten insan bir yerden kaçıp gitmek istemeyedursun, kim tutacak? Şimdi gelsin Ege’de sığınmacı avları...
AB’nin Türkiye’yle gayri ahlaki, uluslararası ve insani hukuk açısından da sorunlu bu anlaşmayı ne kadar uygulayabileceği de mesele. Şu ironiye bakın ki, AB’nin operasyonu başlattığı gün Türkiye’ye 200’den fazla sığınmacı taşınmışken, 24 saatte 339 sığınmacı kaçak botlarla Yunan adalarına ulaştı. Midilli açıklarında iki teknede 50’den fazla kadın ve çocuk kurtarıldı. Ve Yunan makamları sığınmacıları gönderme operasyonlarını ikinci günde dondurmak zorunda kaldı. Niye? Çünkü dönmek isteyen yok, sığınma başvurularında patlama var.