Suriye’nin kanıtları…

Suriye’de Hums kentinde cihatçı grupların esir aldıkları bir askeri, elleri arkasından bağlı halde kafasını kaldırıma dayamaları ve eline pala tutuşturdukları bir çocuğa tekbir sesleri eşliğinde defalarca vurarak kafasını kestirmelerinin görüntülerini Aralık 2012’de izlemiştim. Aradan 2.5 yıl geçmiş... O gün bugündür Suriye’den vahşet görüntülerini izlememeye gayret ederim. Suriye, çatışan tarafların insanlığının sıfırlandığı diyar benim için. Yapılacak tek bir şey var. Her ne pahasına olursa her türlü siyasi çıkardan azade biçimde barış, barış, barış aramaktan vazgeçmemek. Kim barıştan, uzlaşmadan söz ediyor, kim barışı ve uzlaşmayı reddedip intikam arayışıyla koşullar koyuyor, iyi idrak etmek…

***

Yıllardır tek yapılan binbir türlü yalan dolanla savaşın değirmenine su taşınması. Maalesef Türkiye ile Körfez’deki Sünni monarşileriyle başta ABD ve Fransa olmak üzere uluslararası güçlerin kendi çıkarları ve rejim değişikliği emelleriyle derinden dahli bulunduğu ortaya serilen rezil bir savaş bu. Cumhuriyet’in halka haber verme sorumluluğunu yerine getirerek yayımladığı “silah yüklü TIR”ların görüntüleri de bu rezil savaşın bir parçası. İnkârlar ve inkârların üslubu hakikat olduklarının adeta ispatı. 
Uluslararası hukuk son tahlilde maalesef “kazananların/güçlülerin” üzerinde kuruluyor. Onların tarihin o anındaki çıkarlarına göre şekilleniyor. Buna rağmen 21. yüzyılda Ortadoğu’da kâbusu yaratanların hesap vereceği günler de gelecek umarız.